Zondag 30 aug 2009
Van Madeira naar de Canarische eilanden.
Positie30.09.1N 15.50.1E om 11.45 UTC
Zijn gisteren langs Ilhas Desertas gekomen maar was te ruig om te ankeren (uitschieters 54kts) Doorgegaan naar Ilhas Selvagem en daar voor anker. Toch nog een wobbelige nacht. Blijven hier een paar dagen om het eiland te bekijken.
Alles wel, later meer:-))
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com/
zondag 30 augustus 2009
Email vanaf de oceaan via de korte golf
vrijdag 28 augustus 2009
Email vanaf de oceaan via de korte golf radio
...ilha Selvagem grande ligt tussen Madeira en de Canarische weilanden ...
Vrijdag 28 aug 2009
Van Madeira naar de Canarische eilanden.
Positie32.02.062N 16.24.342E om 18.30 UTC
Vandaag afgelegd : 67 Nm
Alles wel, later meer:-))
...jammer: het waait zo hard bij de Ilhas Desertas dat we niet aan land kunnen: het lukt niet om een goede ankerplek te vinden...
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com/
donderdag 27 augustus 2009
VISSIES
...allemaal vissies in de super heldere haven van Quinta do Lorde...
De meeste vissen (behalve dolfijnen dan) hebben we gezien aan de andere kant van de hengel. Soms zie je in een haven met helder water wel wat vis, maar tot nu toe waren dat alleen maar 'Harders'. In het super heldere haven water van Quinta do Lorde zien we onnoemlijk veel vis van excotische origine. Van heel erg klein tot iets minder klein.
maandag 24 augustus 2009
THE BIG SIX
zaterdag 22 augustus 2009
ZIJ KONDEN HET LONKEN NIET LATEN...
dinsdag 18 augustus 2009
MADEIRA GRANDE
...hello Madeira grande...
We zijn zo juist gearriveerd op het grote eiland van de Madeira Archipel: Madeira Grande.
Dinsdag 18 augustus
maandag 17 augustus 2009
donderdag 13 augustus 2009
PORTO SANTO VAAA-KANTIE
...spannend hoor zo'n gaatje boren. Maar NU hebben wij eindelijk een echt slot op de boot....
Tuurlijk nemen wij het ervan. Lekker zwemmen in zee, beetje zonnebaden, lekker eten. Maar dit soort chill tijden zijn ook heel erg geschikt om allerlei zaken in orde te brengen: we maken een verdere planning en kijken hoe wij bijpassende landen vlaggen kunnen maken of bemachtigen. Wij (naja Kees dus) klussen er elke dag op los. Zo hebben we nu een bediening voor de ankerlier vanaf de stuurkolom, is de keuken uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet. Nu is het weer lekker schoon daaronder, lekken de handkranen niet meer en zijn de wasbakken weer waterdicht. Verder hebben wij een nu een ECHT slot op de deur, een tweede fruit hangmand, een schone koelkastfilter, 2 luchthappers en is de was gedaan! Lekker hoorrr!
...op de stuurkolom hebben we nu de mogelijkheid om de ankerlier te bedienen...
...Tis effe een rommeltje maar na een dagje klussen hebben we weer 2 waterdichte wasbakken en 2 handkranen (naast de elketrische) die niet lekken....
TUSSENDOORTJE
Alleen 4 fotoos met bijschrift!
HET GEHEIM VAN DE GELE TON
Voor onze aankomst in Porto Santo hebben wij de kaart zeer goed bestudeerd. Wij kennen deze omgeving helemaal niet en het is fijn als je - in ieder geval op papier – al een beetje vertrouwd bent met de omgeving waarin je straks moet gaan aanleggen. Omdat op de kaart 4 gele tonnen vlakbij de ingang van de haven staan (zij zouden de uiteinden van pijpleidingen markeren) hebben wij voor de zekerheid onze route er om heen gepland.
...op de kaart in de pilot staan duidelijk 4 gele tonnen voor de ingang van de haven getekend...
Wat blijkt tot onze verbazing? GEEN ton te zien. Nix weerhoud ons van een alternatieve aanvaar route. We doen het niet (want je weet maar nooit...) .
...WAT zien wij daar achter het hek staan?? ...
Verder niets. Nooit meer aan die gele tonnen gedacht. Totdat wij op tocht over het eiland, achter een groot hek opeens 4 reuzachtige gele tonnen zien liggen. X kruisje erbovenop, we weten het zeker : DAT zijn ze! Het geheim van de verdwenen gele tonnen is voor een deel tenminste opgelost;))
...ja hoor DAT moeten ze zijn. Ze zijn geel, en groo-oot en het zijn er precies vier. Ook toevallig;))...
maandag 10 augustus 2009
LEKKER ZAAI
...het wifi pleintje in Vila Baleeira is op fiets afstand van de haven...
Reizen is niets nieuws voor mij.
Ik ben wel gewend om van A naar B te gaan. Om daarna na verloop van tijd (1 dag, 1 maand of 1 jaar) weer naar A terug te keren om het ‘gewone leven’ weer op te pakken. Dat waren de vakantie reizen en werk reizen.
B was soms groot soms klein, maar ik had altijd de kans om het te leren kennen en er mijn plek te vinden.
En onder ‘mijn plek’ versta ik zoiets als me thuisvoelen. Gewend zijn aan de taal, de gewoontes, het eten en weten wat de openingstijden van de meest belangrijke winkels zijn. Ook de mensen zijn in dit plaatje belangrijk. Als je ergens zomaar op straat of op het strand een gelijkgestemde ziel vind maakt dat de reis naar B helemaal top (s) en AF.
Alle energie die ik overhoud als ik naar dit alles niet meer hoeft te zoeken of uit te kijken kan nu gericht worden op MEZELF, op chillen, excisteren, genieten en op zo plezierig mogelijke wijze de tijd door zien te komen. Er wordt niet gedacht aan oirdinaire dagelijkse beslommeringen als de was doen of het huis schoonmaken. Laat staan dat ik me bezig hou met het repareren van (noem eens een dwars-straat) de waterleiding, de radio of het dak. Dat is het probleem van mijn (huis) baas.
...Rebel (tweede van rechts met die blauwe romp) in de haven van Porto Santo...
Zeil Reizen is een apart fenomeen.
Je neemt je eigen huis (inclusief alle beslommeringen) met je mee. Ik mag telkens zelf kiezen waar ik naar toe ga. Het heeft zo zijn grenzen maar dat kan dus elke dag een andere plek zijn. Omdat wij vrij vroeg in het Zeil- Reis- Seizoen vertrokken zijn was er geen enkele tijds druk (die is er overigens nog steeds niet). Daardoor bepaalden in principe alleen het weer en de windrichting (soms ook de gezondheid van de boot) ons reis tempo van de eerste drie maanden.
...het water in de haven van Porto Santo is ZO helder dat we naast de steiger excotische water planten zien groeien...
Vanaf dat we bij Sao Vicente de ‘Algarve hoek’ omgekomen zijn, is dit allemaal veranderd. Er zijn geen grenzen meer. Het is elke dag mooi weer. De wind en de stroming gaan grotendeels allemaal dezelfde kant op (= onze reis richting) en we kunnen elke dag gaan- en –staan waar we maar willen. De beer is los! Elke dag een andere haven. Dat eist zijn tol zeker als je daarnaast ook nog de omgeving wil verkennen om vooral niets te hoeven missen.
Elke dag nieuwe indrukken.
Het lijkt zo spannend en sensationeel,
maar soms verlang ik heel even
naar een enorm saai leven!
...Madeira, Porto Santo beach...
Daarom blijven we deze keer een hele week zomaar in Porto Santo.
Nix aan de hand.
Niets bijzonders te doen.
Hoewel, wat je niet bijzonder noemt: 9 kilometer strand (voor het eerst naar het strand) , elke dag zon en 25 graden, wifi op fiets afstand, klein maar fijn haventje en stadje, nog geen woord NL gehoord (we zijn de enige NL boot hier in de haven), het huis van Columbus om de hoek en Don Quichotte Molens op de berg... Misschien blijven we nog wel een week?!
Mmm Zalig zaai!
...typisch Madeira, Porto Santo: een molen, een berg en een palmboom...
WAT HEET
Hier- in- het- zuiden is het soms bloedverziekend heet. Dat wordt hier- in- het- zuiden niet na een paar dagen afgestraft met donderbuien zoals in NL. Zon gaat hier gewoon een hele tijd door. Soms wel maanden. Denk je eens in: dag in dag uit blue skies!! Superplekkie voor een parachutisten centrum en voor een zeilschool! ’s Morgens rustig en ‘s middags windkracht 5: lekker cool! Ik krijg er nog steeds geen genoeg van;)
...flesjes cola onder vloer...
...onder deze vloerplanken liggen flessen water en camping margarine...
Het leven op de boot wordt door de natuur gedirigeerd en in bepaalde banen geleid. En als je daar niet naar luistert dan wordt het afgedwongen. Dan smelten de chocolaatjes gewoon je kastje uit.
...het kastje met koekjes, dropjes en chocolaatjes...
...NU liggen de chocolaatjes onder de vloer, heel goed zo koel en je kan ze heel makkelijk vergeten;)...
Omdat de buitenlucht heet is en het water relatief koel is, blijft alles wat we onder de waterlijn opbergen best lekker fris. Chocolade bijvoorbeeld en tropische temperaturen passen alleen bij elkaar als de chocolade nog in een boon zit. Als het eenmaal een lekker reepje is geworden dan overleefd ze alleen nog onder de waterlijn. Onze koelkast is een TE onzekere plek om een lekker reepje in op te bergen. Zodra de toestand van onze energie voorraad penibel wordt dan offeren we namelijk eerst de koelkast op. Het uittrekken van deze stekker levert al snel 2 tot 10 amperes op! Alles wat kan bederven eten we het eerst op en water en cola drinken we gewoon lauw.
vrijdag 7 augustus 2009
PORTO SANTO ( HEILIGE HAVEN)
...jut en jul op Madeira, Porto Santo...
Heel handig, zo'n mooi klein eiland in de achtertuin!