vrijdag 31 juli 2009

ZONNIG MADEIRA HERE WE COME

...route van zuid Portugal naar Madeira...




We zijn er klaar voor.
Het eten is ingekocht
...plaatselijk fruit waaronder ook de heerlijkste mango's en papaya's gaan in een vrij opgehangen netje. Zo worden ze niet tegen elkaar aan geperst en bonken ze niet onophoudelijk tegen de keukenkastjes aan...

Alle technische zaken zijn gecheckt
De route is gemaakt (bijna 500 nautische mijlen en bijna 5 dagen denken we daarover te doen)
De weerkaarten geven een rustig beeld met winden die we een beetje in de rug mee hebben.
Al onze warmte en zonmaatregelen
...Kees overlegt met Mike van "Canvas Marina"over de bevestiging van de luchtdoorlatende zijpanelen...

die we wilden treffen hebben we kunnen realiseren: bimini op het achterdek boven de stuurman of vrouw

, covers over het lexaan van de ramen,
...links zie je nog net een klein stukje windhapper, dan de cover van het reddingsvlot, daarnaast zie je de zonnedouche van Anita en vooraan de cover van het keukenraampje...
...
extra zonnebrandolie, muskieten gaasjes voor de ramen, luchthappers om in de vluchtluiken te plaatsen, buitendouche op zonne energie en ventilatoren op een paar strategische plaatsen...
Wauw wat hebben we veel klussen gedaan en werk verzet.

...foto van Liesbeth: Kees en Trees in de Dinghy van de boot naar het strand ...

Ondertussen ook NET voldoende gechilled;))
Trouwens:
Voor de reis over de oceaan hebben we handlangers ingehuurd om de berichten die wij per radio versturen in het blog te zetten. Zo weet iedereen ook meteen hoe de tocht verloopt en wanneer wij werkelijk in Madeira aankomen;))
Effe kijken of dat allemaal gaat lukken!!

kussies en welterusten
vanuit de zonovergoten heet.. heet... hete Algarve

dinsdag 28 juli 2009

UPDATE OP DINSDAG 28 JULI

...de Rebel ligt achter haar anker in de baai van Portimao bij het strandje van Ferragudo...

Na een radio stilte van ongeveer 9 dagen zijn we weer terug op het net. Tis een beetje jammer. Maar internet verbinding krijgen als je ergens voor de kust voor anker ligt is een lastig en vooral heel tijdrovend karweitje. Soms ontvangen we een open verbinding die heeeeeel erg langzaam is. Een andere keer helemaal niets wat OPEN is. Dan gaan we met het kleine rubberbootje naar de kant nemen de laptop mee en zoeken een internetcafe of een tent met wifi. Vaak krijgen we van de eigenaar wel zijn code om op zijn terras effe te kunnen intermeppen.

...aan de kademuur van Albufeira zitten smakelijke oesters zo voor het grijpen. We zagen ze pas toen we wegvoeren;)...

Het eerste wat we binnen halen zijn weerberichten. En daarna kijken we naar onze gmail berichten. Als laatste staat het bijwerken van het blog op de lijst. Soms als ik tijd heb bereid ik de berichten alvast voor en gooi ik er meteen een hele bups tegelijk uit als er weer eens een verbinding gevonden is.

...de trips die we samen met Liesbeth langs de Algarve op de Atlantische Oceaan gemaakt hebben...

Deze keer niet. Liesbeth is deze week onze gast geweest en dus hebben we lekker buiten gespeeld in plaats binnen zitten schrijven;)

...voor het eerst de BBQ op de reling gezet en ingewijd in Baleeira...

We zijn momenteel flink aan het lezen en dus voorbereiden voor de oversteek en Madeira. Als alles een klein beetje naar plan loopt hebben we de komende drie dagen voor het realiseren van de zomeruitrusting en bikini voor de boot. Het is de afgelopen dagen bloedverziekend heet. Gisteren was het 42 graden in de schaduw. Als er dan weer wat wind komt is het in no-time weer lekker 30 graden. DAT is nog wel te doen!

...ankeren in Alvor. Liesbeth en Kees gaan in het bijbootje naar de kant...

Zo ben je weer een beetje bij!

zondag 19 juli 2009

OEBRIKADOE (U wordt hartelijk bedankt op z'n Portugees)


...oeps dat was even een precair momentje....

Onze vriendin LL (lieve lies) heeft het erop gewaagd en een ticket naar de Algarve geboekt. Zij zeilt een weekje met ons mee. Haar bruisende persoonlijkheid zorgt meteen al voor enige 'Hilarische Herinner- Momenten’. Je mag meeraden wat hier zojuist gebeurd is;)))))

Uitslag wordt gegarandeerd gegeven (overigens geen garantie op de termijn en het waarheidsgehalte;)

KLUSSIES IN DE ALGARVE


...Ankerplekje Ferragudo aan de Algarve strandje voor de "deur"...

De tweede helft van juli in de Algarve wordt door ons met name gebruikt om de reis naar Madeira voor te bereiden en een aantal klussen af te maken. Zo kopen we de laatste kaarten die we nog missen (Madeira, Kaap Verden) en laten wij een Bimini (zonnetent) en beschermhoezen voor de boot maken. Zo ziet de boot er NU uit.

Over 2 weken als alles klaar is (!?...;) en we naar Madeira gaan maak ik de foto die hier op moet volgen;))

...Harders zwemmen al vanaf Engeland rond de boot...

ALTERNATIEVE BULLETALIE

Bul-le-ta-lie; hardop vet uitgesproken komt hij het meest tot zijn recht vind ik: Lekker woord he?!;)

Als we met windje in de rug varen zetten we het zeil bijna helemaal overdwars. Je kan je voorstellen dat het dan niet meer aerodynamisch is maar meer als een duwbak fungeert. Enige nadeel van deze zeilvoering ( vooral als er weinig wind en wel hoge golven staan ) is het gevaar dat je een klapgijp maakt. Dat is als je giek keihard naar de andere kant slaat. Dat wil je niet! Een klapgijp is slecht voor je tuig en slecht voor het “lummelbeslag” (ook al zo’n lekkere naam:) en dat is dan weer de verbinding tussen de giek en de mast.
...schets van de 2 verschillen tussen de bulletalies...

Bij de ‘Zeezeilers van Marken’ leerden we een slimme tool kennen om een klapgijp bij een ‘voordewindse koers’ te voorkomen: de bulletalie. Ze gebruiken een lijn die van rechtsachter helemaal voor bij de punt langs naar links achter op de boot loopt. Dus zowel links als rechts heb je een uiteinde dat je aan de giek kan vastmaken. De andere kant van de lijn zet je vast op een kikker.

Onderweg leerden we van Cees (met een cee) en Roel (Anthony) nog een ander type Bulletalie kennen. Deze bestaat alleen uit een stuk lijn dat niet continue op je dek ligt. Je moet er een ingewikkelde strop- achtige- knoop inmaken

...de bulletalie knoop van Cees met een Cee...

en je legt hem aan het midden (en niet aan het uiteinde) van de giek vast.
...zet de knoop gewoon met de lijn of met een harpje zoals Kees met een Kaa dat doet aan de giek vast...


Vandaaruit gaat de lijn naar de middenbolder


...van de giek naar de knoop en van de knoop naar de kikker of middenbolder...

Het overige stuk lijn kan helemaal naar achteren geleid worden zodat je er vanuit de kuip bij kan.

Het mooie van deze Cees- Constructie vinden wij het feit dat de “arm” veel kleiner is en dat daardoor de krachten op het lummelbeslag daardoor ook veel minder zijn.


...kwestie van achterlijn losmaken en je trekt de giek met bulletalie en al naar het midden...


In het begin was het even stoeien om de goeie knoop te krijgen, maar tegenwoordig blijft ie er gewoon inzitten en gebruiken we hem de laatste 2 maanden telkens weer. Voor de zekerheid hebben we een filmpje gemaakt toen we instructie kregen. Die zetten we op onze you tube pagina met alle filmpjes als we toestemming van Cees hebben gekregen;)

PAKJES AVOND

Niets zo leuk als een pakje ontvangen en uitpakken. Helemaal als je al meer dan 3 maanden niet in NL bent geweest. Voor Kees moest een nieuwe bril opgestuurd worden. (Hij heeft inmiddels 3 hele brillen aan Neptunes geofferd, elke reis wel een)

Als er dan toch een pakje naar Portugal gestuurd wordt .... nou dan willen we ook wel graag wat sambal, zakjes oplosmelk en cup-a-soups. Enne boeken natuurlijk!: Portugese Woordenboeken en een paar mooie romans! ALLES zit erin!

Het leukste is de foto van de ‘meiden’die pontificaal voor de ‘gesloten wij zijn op vakantie’ deur van de shop aan de drank zijn;))

Hee-eel grappig!

vrijdag 17 juli 2009

RESTAURANT MAXIME IN DE ALGARVE


...restaurant Maxime ligt aan de hoofdstraat in Carvoeiro vlakbij het strand...


We gaan eigenlijk alleen naar de Algarve om in Carvoeiro bij Johnny en Francien in hun restaurant “Maxime” te gaan eten. Vroeger gingen we samen springen, eten en drinken tegenwoordig gaan we samen ouwehoeren, eten en drinken. We logeren 3 dagen en nachten in een echt huis en offeren aan Bacchus!


...het meest gefotografeerde beeldje van Carvoeiero staat bij Maxime voor de deur...


FERRAGUDO ANKERSTEKKIE

...een passerend houten teoristen bootje...

We liggen op een heel mooi stekkie.
Tegenover de haven van Portimao in de eerste ankerbaai van Ferragudo.
Aan de ene kant kijken we uit op een oud kasteel en een lekker strandje.
...uitzicht vanaf ons ankerplekje...


En aan de andere kant komen de mooiste schepen voorbij.


...militairen familiedag...

STAKIES


...oplettende stuurman...

Goed weer of slecht weer,
storm en regen of volop zonneschijn....


...aha we hebben er weer een gespot op elf uur...


onderweg op zee moeten we ALTIJD donders goed opletten.

...Hij ligt nu op 10 uur maar waakzaamheid blijft geboden...

Tot aan dieptes van meer dan 100 meter komen we ze tegen : Stakies!!
En ze zijn soms zo slecht te herkennen. Kijk maar eens mee!


...Kijk tegen de tijd dat je dit ziet kan je er allang bovenop zitten...

VIS-HULP-IN-BLIK


...manual in blik...

Als je vanaf de boot wil vissen zie je de glimmertjes met de haakjes regelmatig boven het water uitkomen. Zeker als de boot enige snelheid heeft. Om het lokaas onder water te houden probeerden we het met wat meer lood. Maar dat hielp niet echt.
...blikje doorboren...


Opeens herinnerden wij ons een afscheids kadootje dat Rudi en Lidy met het oog op deze reis voor ons hadden meegenomen. Een beschrijving over hoe je heel eenvoudig met behulp van een conservenblikje je vishaakje onder water houdt! En...het werkt! ;

...we zetten de lijn vast aan de binnenkant van het zonnepaneel en de draad wordt met een elastiekje op scherp gezet...


zondag 12 juli 2009

NATUUR EN CULTUUR SCHOK

Tis Zondag 12 juli: We zijn net een beetje bijgekomen van zaterdag 11 juli. WAT een dag! Dat moet met een goede diepe en lange slaap en een evaluatie-ontbijtje eerst op een rij gezet worden. Met stijve knuisten en gewrichten en veel blauwe plekken word ik wakker uit een slaap vol dromen (gebeurd zelden...dat dromen)

Maar om met het begin te beginnen: Zaterdag 11 juli gaat om 04:15 uur de wekker, een uur later vertrekken we uit Sines

..'s morgens om 5 uur : bye bye Sines...

Weinig wind, dus lekker relaxed met het windje in de rug en de halfwinder op zakken we langs de west kust van Portugal naar beneden.

...halfwinder tot 20 kts...

Onderweg zetten we onze nieuwe bulletalie op (apart verhaaltje met foto’s), fabriceren wij het slimme blikje van Rudi en Lidy aan de vislijn (ook apart verhaaltje met fotoos) en zijn we best druk met zeilvoering bezig.

...van de zee en overigens ook van de oceaan heb ik tientallen fotooos...

Na 11 uur varen zien wij Kaap Sao Vicente oplichten in de laagstaande westelijke zon.
...daar is tie dan, de kaap der kapen, ONZE kaap....

Het ronden van deze kaap, het hoekje omgaan naar de Algarve, nemen wij niet licht. Meestal trekt de wind rond een kaap behoorlijk aan. We hebben 20 knopen met windje in de rug en als we de kaap omgaan met de wind van opzij verwachten we zeker wel 30 a 35 knopen voor de kiezen te krijgen. We zetten 2 riffen in het grootzeil zodat hij zo’n beetje de helft kleiner is dan normaal. En als voorzeil kiezen we de kotterfok. Als het meevalt kan er 1 rif uit en als het tegenvalt kan er nog 1 rif bij...


...wild zeetje...

We zijn beter voorbereid dan de Portugese Bavaria die met 6 man aan boord ongeveer gelijktijdig met ons de Cabo do Sao Vicente rondt en daarbij bijna plat gaat. We krijgen het fiks om de oren en zijn gedwongen om voor de gemoedsrust toch nog wat extra maatregelen te nemen (backstagen naar achter zetten – luchthappers omdraaien- 3de rif zetten).In de vlagen die volgen krijgen we urenlang 30-35-40-45 knopen koude wind en zout water over ons en de boot heen. We vliegen langs ons eerst doel: de ankerplek van Belixe. Maar tot diep in de baai staan de schuimkoppen op de golven , we zien geen rustig ankerplekje. Dus door naar het alternatief. Het beter beschutte Baleeira is de uitwijk.


...ik moet erom denken om niet te gespannen te sturen...

Maar als we de kaap van Sagres ronden lopen ook wij bijna uit het roer. In Baleeira op de ankerplek waait het zeker 40 knopen. Ondertussen houden we de Bavaria, die op dezelfde koers zit, in de gaten en zijn opgelucht te constateren dat zij zich overeind houden op een puntje rolgrootzeil en een heel klein puntje fok.


..als je heeeel goed kijkt zie je het witte puntje van het Bavaria zeiltje...

Beide kiezen we voor de laatste optie die voor het donker nog te halen is: de haven van Lagos. 18 mijl verderop .

De wind en het water komen regelmatig horizontaal over (flashback naar de blue baron) Mijn make-up loopt door. Om de beurt gaan we naar beneden om warme waterdichte kleren aan te trekken, te navigeren, iets te eten en te drinken en vanuit het raampje mee uit te kijken naar de visstakies op de route.


..het lijkt relaxed maar let op de scheve lijnen rechts aan de reling...


We hebben zelfs tijd om te lachen, grapjes te maken en een wedstrijdje met de Bavaria te houden. Die laatste heeft dat vast gehoord want er wordt een iets groter puntje zeil gezet dat na 5 minuten afgestraft wordt door een windvlaag to 45 knopen. Hij gaat weer bijna plat en loopt volledig uit het roer maar hersteld zich. Pfff

We bespreken de taktiek voor het ronden van de volgende kaap: de Punta da Piedade...dat is gelijk de aanloop naar Lagos en dat traject gaat bijna recht tegen de wind in. We rollen het voorzeil in, zetten de motor bij en laten een puntje grootzeil staan. Wie weet draait de wind nog en kunnen we daar van profiteren;) Vlak voor de ingang van de haven laten we het grootzeil zakken en schieten we net voor de bavaria tussen de rode en groene bakens door het lange kanaal dat naar de marina leidt. Yes!

Hoe dichter we bij de marina komen hoe meer we voelen dat we in de beschutting van het land terecht komen. Verademing! Toch hebben we bij het aanmeren om 18.15 uur in de grote toeristische haven nog windstoten van 20 knopen van opzij.

Na 13 uur op zee voel ik altijd de klots nog een tijdje in mijn hoofd. Als we om 21 uur (dat is 22 uur lokaal) uit een overvloed aan echte restaurantjes er een hebben gekozen die NIET helemaal tsjokvol zit en we worden geholpen in het NL’s is de cultuurschok compleet.
...uitzicht op Marina de Lagos...

De tijd van de kleine eenvoudige lieflijke en rustige Portugese haventjes is nu definitief achter de rug voelen we aan, terwijl we het zout van onze handen likken en uit ons gezicht vegen.

Nieuwe fase. Nieuw zeil leven. Algarve here we are!

SCHOON SCHIP


...de huiskamer is een ter...zooi....

Zondag 12 juli besteden we bijna de hele dag aan het opruimen, schoon schip maken, dingetjes regelen en boodschappen doen. Ja we zitten nu in de Algarve en je weet maar nooit of we nog bezoek krijgen. We blijven hier ongeveer een week! Misschien komt er nog iemand langs die niet alle wildwest verhalen gelooft of gelezen heeft;))


...de badkamer is weer clean...



...Kees op de steiger in Lagos Marina...

OP Z’N HONDJES

...cabo de Espichel van achter/ van rechts dus...

Onderweg van Oeiras naar Portinho do Arrabida
passeren we cabo de Espichel.

Verder niets.
Weet je waar die kaap op lijkt?

...cabo de espichel van links...

vrijdag 10 juli 2009

ANKER PLEZIER


...hier doen we HET mee (zie je hoe mooi het water hier is?)...

We hebben met de Rebel nu 4 keer geankerd. De eerste keer was toen we net de golf van Biskaje waren overgestoken: in Camarinhas. Daar hebben we geankerd tegenover de veilige haven in de monding van een riviertje. Een proef-ankertje kan je wel zeggen. Dat was een goeie binnenkomer want het was rustig en plezierig. Dat betekent dat we hebben kunnen slapen en dat we de dingen hebben kunnen doen die we graag wilden doen. Toen ook hebben we voor het eerst gemerkt dat ankeren niet alleen ‘goedkoop’is maar ook ‘vrijheid’ betekent. Eindelijk kan je bijvoorbeeld eens naakt in de kuip gaan zitten als jij daar zin in hebt. Zoiets doe je niet in de haven...



...In Sines is een smokkelaarsboot geconfisceerd. het ding heeft maar liefst 1000 paardenkrachten achter zich hangen...

Affijn, kunnen ankeren en de vrijheid hebben om te kiezen of je ankert of dat je in een haven gaat liggen is ons veel waard dus wordt elke gelegenheid te baat genomen om het te oefenen met de Rebel. Dat zeg ik er expliciet bij want ankeren hebben we heel veel gedaan in de Indische oceaan, maar dat was met een catamaran die droog kan vallen en maar 90 centimeter diep steekt. De Rebel is, voor haar omvang, niet diep (maar 1.70 meter) maar ze kan niet zomaar droogvallen. Op voorspraak van een local hebben we geankerd bij Berlenga Eiland (ilha da berlenga) , daarna in Cascais en vervolgens in Portinho do Arrabida.

...in de holy pilot staat dat de havendienst van Sines nog in een portacabin zit, maar dat is dus achterhaalt: zie hier het nieuwe gebouw...

Na de eerste proef-anker-tocht hebben we dus 3 keer geankerd en alle drie de keer is er wel ‘iets’gebeurd!

1. Op Berlenga Island hebben we niet kunnen slapen door de swell die ons heen-en-weer schudde tot we bijna misselijk waren. Toen we anker-op wilden gaan bleken we in een giga scheepsanker vastgehaakt te zitten, moest Kees naar 15 meter duiken om het los te maken en waren we drie uur op schema achter toen we vertrokken.

2. In Cascais hebben we na de eerste ankerpoging een giga visersnet opgehaald en

3. In Portinho do Arrabida hebben we in het zicht van het meest idyllische strandje van Portugal in de nacht in een vliegende storm om de beurt de wacht moeten houden.


...veel groen en een oud kasteel in Sines...


Misschien merk je het wel: ik ben me geestelijk aan het voorbereiden voor de volgende ankerplek: Belixe of Baleeira

.
...Sines ligt precies tussen Lissabon en de Algarve in...

Morgen (of overmorgen) gaan we het hoekie om. Bij Sao Vicente op het meest zuidwestelijke puntje van Portugal, daar waar de Algarve begint, zoeken we in de eerste en misschien ook in de derde baai een beschut plekje voor de nacht voordat we doorgaan naar Portimao of Ferraguda.