SINT MAARTEN- ANGUILLA

...kaart van Sint Maarten...

Plannen maken, planning maken, plan aanpassen, nieuwe planning maken. Ja, je moet als boattie wel een beetje flexibel zijn. Vrijdag ochtend 19 maart varen we in de vroegte van St Barts, Ile Fourchue richting Sint Maarten. Omdat het een klein stukje is maken we een omweggetje over de oceaan om de toevallige kans op een ontmoeting met een bultrug zo mogelijk mogelijk te maken. Helaas zelfs geen spuiter aan horizon gezien. Maar allez he, het seizoen is net begonnen, we geven nog niet op!

...op de heenweg gaan we door de NL brug...

...zowel in de Lagoon als langs de westkust van St. Maarten vaar je onder de aanvliegrouteroute van Juliana airport...

We concentreren ons eerst op Sint Maarten. Plan A is captains Oliver marina in Oyster pond, omdat Hans van Marrewijk daar, samen met Lilian, vlakbij woont en omdat Hans, Jenny en Joyce daar een hotelletje geboekt hebben. Maar als we daar aankomen is de aanloop door de wind en swell een TE sportieve uitdaging. Plan B , de baai van Philipsburg , is door het huidige weer en verwachte weer voor de komende week geen goed alternatief. Dan gaat plan C in werking en 'nemen' we de Hollandse brug om in de Simpson Bay Lagoon een ankerplekje te vinden. We doen een kennismakingsrondje en bellen met de iridium telefoon naar Hans.

...samen in een boo-ootje op weg naar Elvis' Beach Bar...

...20 maart sunset Road Bay Anguilla...

Vanaf dat moment gaat alles in een stroomversnelling. We zitten binnen een uur met Hans en Lilian met een Caribisch biertje op een terrasje. Hebben nu weer een telefoon (+5995811329) THNX a lot Hans, alleen snap ik nog niet helemaal hoe die werkt. haha. Diezelfde avond verhuizen de fietsjes bovendeks, dineren we riant uit de oversteek voorraad, slapen de "lovebirds" bij ons op de boot en maken we plannen om een weekendje op Anguilla door te brengen.

Wil je een ge-wel-dig weekend? ga dan naar remote - exclusief - natuurpark - Anguilla. Scoor een 'cruising permit' in Road Bay. Omdat dat een paar pegels kost weet je bijna zeker dat je de hele paradijselijke baai voor jezelf hebt. Dusss...
Het feest begint natuurlijk bij het goede gezelschap, de reis en de view, maar daarna kun je gerust op het beroemde poederstrand (jaaha klein beetje meegenomen in de broekzak) van een lokale cocktail bij (de zwarte) Elvis genieten. Als de kok van Elvis' Beach Bar Restaurant maar niet komt opdagen gaan we op onderzoek en vinden bij toeval een super restaurantje met goddelijke tapa's. Beter!

...portret kwartet op een-onbewoond-robinson- crusoe- picture- postcard-ei-hei-land " Sandy Island "....

...Rebel achter het rif van Sandy Island....

Zondag is bestemd voor Sandy Island, Little Bay en de terugreis door de Franse brug. Overigens geen foto van deze brug ...was veuls te spannend met ondiepe gedeeltes waarin we de Rebel af en toe vol gas door de modder moesten sleuren om niet vast te lopen. Conclusie: de Franse Baggeraar was zeker-en-vast dronken toen hij de vaargeul moest uitdiepen ;))

...de bijzonder gekleurde pelikanen rots-kliffen van Little Bay...

...zee-meer-man...

Fantastisch en memorabel weekend. Niet in de laatste plaats omdat we 's nachts bijna geen oog hebben dichtgedaan. Om 24 uur klopte een attente buurman op de romp om ons te waarschuwen dat de Rebel in de stormvlagerige wind voor zichzelf was begonnen. Je snapt het ws al! Natuurlijk moesten we in slecht weer een moeilijke manoeuvre in het pikkedonker uitvoeren. Maarre volgens mij zijn we geslaagd, want zowel wij als de boot zijn heelhuids uit de strijd gekomen. Poeh!

ST BARTS

Visuele samenvatting van een heerlijke week Beautiful en Betoverend St Barts

...bye bye Gustavia, met je 3 cruiseschepen per dag...

...sunset 16 maart Anse du Colombier met onderweg het prachtige 2de (of 5de) huis van Rockefeller...

...magical animal: turtle met poetsvisjes...

...op het onderschip van de Rebel wonen ook heel excotische diertjes die af en toe hun waaijer naar buiten steken om het voorbij vloeiende zeewater van alle lekkers te ontdoen....

..de flinke "haaien" die rond de Rebel graag een stukje brood bemachtigen lijken meer op een poetsvis als je ziet hoe ze bijna vastgeplakt de buik van de Rebel afschuimen voor ander lekkers. hier zie je goed hoe hij net een omgekeerde vis lijkt met 2 vinnen bovenop en een centenbakkie -bek...

..Wij waren in eerste instantie behoorlijk onder de indruk van deze grote vissen en durfden niet meteen het water in te springen. Haha. filmpje van onze brood etende "haaien"...

DONDERDAG 18 MAART =Ile Fourchue=

...kaartje van Ile Fourchue...

's Morgensvroeg vertrekken we naar Ile Fourchue. Dat is toch zeker wel bijna 4 mijl. Er staat geen wind dus motor sailing is er niet bij. Jammer want we willen de genua effe uitproberen. Die moet dan nog maar een dagje wachten. We verhuizen binnen een uur van het ene naar het andere mooie baaitje. Enige verschil is dat hier wel weer wat koraal groeit (in Colombier niets) en dat hier geen schildpadden zijn (in Colombier wel) Maar hier zien we een heleboel kleine koraal visjes: de spooky trunkfish en trumpetfish, diverse engelen visjes, een heleboel sergeant major vissen, diverse soorten parrot fishes, zwart-gele rock beauty's, de blue tang in behoorlijke grootte, de ocean surgeon fish, de blue-head, de foureye butterflyfish en een hele school kleine yellowtail snappers.Het koraal dat we terug zagen komen: boulder star coral, batwing, finger coral en hersenkoraal. De sponzen: barrel sponse, commun seafan, west indian sea egg en yellow tube sponges. Zoooooooooo.

...bye bye St Barts, hello Ile Fourchue...

...onderwater zicht op de branding...

...blue tang in aktie...

...op dit viskaartje staat al onze 'vis-wijsheid " op een rij ...

...sunset Ile Fourchue...

SCHILDPADDEN = genieten met volle Teuge =

....groene schilpad....

Naar het baaitje van Columbier ( ( 17. noord- 62. west) gaan we 'alleen' maar omdat daar schildpadden moeten zitten. Mi Dushi en het natuurpark van St Barts hebben ons daar al voor gewaarschuwd. We hebben mazzel want tussen het pittige weer (wolken, wind en regen) hebben we net 2 of 3 dagen rust (zon en weinig wind) . Kunnen we mooi Anse Columbier en het eilandje Fourche bezoeken voordat we naar onze laatste plek ( St. Maarten) in de Carieb gaan. Dit zijn naar verwachting ook onze laatste rustige natuurlijke plekjes. Sint Maarten is namelijk druk, party, voorbereiden op de terugreis, mensen ontmoeten en boodschappen doen. Bovendien is het water daar niet zo helder als hier (hebben we gehoord) Dus nog even met 'Volle Teuge' genieten ;)) Trees is de hele dag aan het snorkelen en schildpadden fotograferen en Kees zet de klussen op een rij en wandelt over het hele puntje van St. Barts. Geniet je even mee?


... en nog een groene schildpad...

....groene schildpad die zich vergist en naar me toezwemt....

...groene schildpad met twee poetsvisjes...

....gro-te poetsvis (we denken eerst dat het haaien zijn) die denken dat de Rebel een gro-ote schildpad is...

....wandeltocht naar de andere kant van de baai eh..de anse....flamand

ST BARTS = gustavia (17.54 noord - 62.51 west) =

..kaart van St Barts met links midden Gustavia, links boven anse du Colombier en het eilandje Frouchue daar weer links boven...

Om te in- en uit te klaren in St. Barts moeten we in Gustavia (de hoofdstad met de Zweedse naam) zijn. Omdat we het eiland Mustique overgeslagen hebben, blijven we 2 nachten in Gustavia om wat rond te neuzen, eventueel wat 'rich-and-famous' te ontmoeten en ons te vergapen aan alle kleine versies van top-of-the-bill verlanglijstjes - produkten: een klein houten "Cartier" winkeltje staat hier rustig naast een eenvoudig Hermes boutiekje. Snuisterijen stalletjes met dure kleding, Louis Vuitton tassen, diamanten en horloges staan hier verspreid als de gemiddelde H&M en frituurtent op de Scheveningse Boulevard.


...uitzicht op de baai vanaf de berg boven Gustavia...


...winkelstraatje met een paar eenvoudige shoppies....

De inmens grote super jachten in de haven met tientallen bemanningsleden komen onveranderd uit Georgetown, Guernsey of de Marchal Islands. De motorboten vinden we alleen leuk als er 7 waterscooters uitkomen. De zeilschepen zijn om te likkebaarden zo lekker. Klassieke staaltjes van vakmanschap en maritieme super- smaak. Wat we verder doen in Gustavia: rondje havendienst, natuurpark kantoor, restaurant met heerlijke salades, witte wijn en wifi, boulangerie met stokbroodjes. We maken een wandeling naar de vuurtoren en dan zijn we wel weer genoeg op de wal geweest.


...bloempjes langs de kant van de weg: tis hier net een grote botanische tuin....

...de vuurtoren...

...sunset in de baai van Gustavia, St. Barts met op de achtergrond de rotsen van gros islets....

Effe op de valreep een dinghytocht naar Gros Islets, omdat we daar lekker dichtbij liggen. Dinghy aan een kleine mooring en wij snorkelen in water van 25 graden. (Brrr het begint hier echt al frisjes te worden) Zelfs in de drukke haven van Gustavia zien we schildpadden boven komen om effe adem te halen en veel nieuwsgierige barracuda's rond de boot zwemmen. En dan zorgen we dat we lekker vroeg in de ochtend in Anse de Columbier zijn. Want vol is vol en ankeren is alleen toegestaan voor Super Yachts.

...een van de snorkel rotsblokken van gros islets...

...rebel geankerd in St. Barts bij Gustavia...

...samen in de dinghy....

BYE BYE BARBUDA = hello St. Barts=

..wateropvang wordt elke bui eenvoudiger. De laatste keer dat we serieus water gingen opvangen was in december in Suriname. We hebben hier op een dag (in de Tupperware was emmer nota bene) zo tussen neus-en-lippen-door al 25 liter binnengehaald...

Zachtjes tikt de regen op de boot-bimini in Barbuda. Het blijft regenen. Het hogedrukgebied dat net boven ons ligt is irritant stationair. Maar in NL (lezen we) zijn de eerste mooie lente-achtige dagen gesignaleerd.

...bye bye Barbuda. Op dit strand staan mannen te zwaaien en te schreeuwen als je aankomt. Je denkt onmiddellijk dat er een groot probleem met de boot, het anker of de plaats is. Je kijkt - ver om de borden te lezen die ze ophouden en je probeert te horen wat ze zeggen. Als we bijna in de dinghy zitten polshoogte te gaan nemen kunnen we ze opeens verstaan: "water taxiiiii...water taaaaxi....." Op het bord staat , inderdaad: watertaxi! pfff...

Tja en wat doe je als het regent in de Carieb? Wij werken onze wereldwijde web skills bij, kijken naar 'de wereld draait door', doen het blog en de email en chatten met Inge of Hans en op facebook met Kaatje, we lezen weer eens een krant (op internet dan wel) NL ruk naar rechts, Wilders krijgt voet aan de grond, Wouter Bos en Emiel Eurlings UIT de politiek, Wauw wat gebeurd er opeens veel tegelijk het lijkt wel lente. Hans van Mierlo is overleden, de vuilnismannen willen gaan staken, een rel in de US omdat zwarte barbiepoppen goedkoper zijn dan de witte versie, een Belg in een rolstoel doet een poging een nachtwinkel te overvallen... zo het was wel weer effe genoeg.

...na de sunset hijsen we het zeil en maken in 14 uur een nachttrip naar het walhalla van de rich-and-famous: St. Barts...

Terug naar de azuurblauwe realiteit, we nemen nog een duik, drogen bloot op met kopje koffie, vullen de diesel bij, we luieren wat, doen wat klusjes, hangen de mobiel aan de waslijn bij de blower (die heeft oeps bij een dinghy aktie in de branding een beetje teveel water binnen gekregen. Dus...tot sint Maarten geen tel contact mogelijk!) socializen met de Finnen, kijken hoe de baai opeens vol loopt met de meest prachtige mega jachten en maken de planning voor een nachttrip naar St. Barts. Maar eerst even een lunchstop aan het rif. We willen nog even snorkelen voordat we verder gaan. We vangen de regen op en zorgen dat we op tijd een sundowner nemen om de eerste mooie zonsondergang in Low Bay op de 'gevoelige plaat' te zetten.

...onderweg......


...sunrise om 06.15 uur lokaal op zaterdag 13 maart bij St. Barts...

Het is een hobbelig nachtje. Tis net of we in een wasmachien zitten. Alles valt om. Alles rammelt. Je moet je echt met 2 handen vasthouden. Tja Je hebt soms van die nachten. Maar: de zon schijnt en het is weer 30 graden. mmmm. Niet jaloers worden, we nemen die zon gewoon mee naar NL!

...daar ligt St. Barts...

...geankerd in 8,6 m helder blauw water in de jet-set marina Gustavia van St Barts...

Planning van onze ' laatste dagen' in de zon:

zondag en maandag (14 + 15 maart) : Gustavia (sight seeing en shopping)

dinsdag en woensdag (16 + 17 maart) : Anse Colombier (snorkelen met schildpadden)

donderdag en vrijdag (18 + 19 maart) : Ile Fourche (de bultruggen zijn weer gesignaleerd en ile Fourche is een van de plekken waar de eerste 'sightings ' vandaan komen: wauw wat zou DAT mooi zijn: ooit eens een bultrug in levende lijfe kunnen zien zwemmen....dat is weer eens heel iets anders dan bijvoorbeeld Case zien zwemmen...)

vrijdag of zaterdag (19- 20 maart) : aankomst sint maarten. we gaan voor de marina van captain olivier waar we op de 23ste hans en jenny en joyce verwachten...

* 20 maart 2010 is een bijzondere dag: vernal equinox . Op die dag is het overal ter wereld precies 12 uur dag en 12 uur nacht.

FREGAT VOGEL = master of the sky=

...George Jeffrey is ook de gids die met een NG ploeg op stap is geweest om een uitgebreide reportage van de fregat-vogel-kolonie te maken...

Woendag 10 maart maken we een trip naar de 'frigate bird rookery' met George Jeffrey. De fregatvogel broedplaats en het reservaat van Barbuda is het grootste in de Carieb en zij wedijvert met gemak met die van de Galapagos eilanden. Nu kennen wij de Galapagos (nog) niet, maar deze plek staat nu met stip voor ons op nr. 1!

...Dit ligt als jut-trofee in de Lagune. Barbuda ligt ws precies in de lijn van de noord equatoriale stroom want hier spoelt nog wel eens iets bijzonders aan. Deze losgeslagen boei bleek uit Canada te komen. Die moet via Europa (Spanje) hier gekomen zijn. Toch wel handig om wacht te houden als je 's nachts vaart....

...mangrove bosje met fregat bewoners. Elke jong dat hier geboren wordt komt na duizenden mijlen vliegen in precies ditzelfde bosje terug om daar zijn ei te leggen....


..de mannetjes zetten hun rode borst op om indruk te maken, de vrouwtjes herken je aan de witte borst. de witte pluisjes zijn de jongen...

...een jonkie roept om eten. De piepende en klepperende geluiden die uit de bosjes komen zijn bijna onaards...

We wanen ons de hoofdrolspelers in een bloed-mooie National Geographic Movie. Bijna eerbiedig stil schuiven we met de boot langs mangrove bosjes vol nesten met wit pluizige jongen en roodborstige oppas-vaders. Boven de lagoon vliegen de 'masters of the air' (van alle vogels hebben ze de grootste wingspan per gewicht) Sommigen zijn net terug van een ontbijt-tocht naar de Atlantische Oceaan zo'n 6 mijl verderop. Als ze een beetje onhandig in het bosje naast de jongen landen is de lucht vervuld van een iel-ijlig (hongerig) piepgeluid. Daarna wordt de keel van de ouder zodanig bewerkt dat ze het kostelijke ontbijt meteen overgeven.
Tis bijna buitenaards betoverend om zoiets van dichtbij mee te maken. (en dan bedoel ik niet zozeer het kotsen;)

....onder de boot in het heldere kniediepe groene lagoon water zie je duizenden bijzondere head-down kwallen. Ze draaien zich onderste boven om het plantje dat in hen groeit de max aan zonne-energie te bieden...

...de lucht boven de klompjes mangrove is vol donkere silhouetten van soarende vogels...

BARBUDA = picture postcard island =

...van cocoa beach naar lowbay is maar 10 mijl...

Omdat er erg weinig toeristen komen en de macdonaldisering hier niet is toegeslagenhebben wij nu nog de kans om het ongerepte Barbuda zien. En - weet je- alles wat de boekjes beloven is deze keer WAAR!Er is helder turquoise water zover als het oog reikt en het is zo briljant dat we het weerspiegeld zien in de laaghangende wolken.


...wij zien hier de weerschijn van de wolk op het water en van het turquoise water op de onderkant van de wolken...

...wij liggen vlakbij het Lighthouse Bay Resort met 9 kamers van 2000 dollar per nacht. Daarvoor krijg je onder meer een voor-uitzicht op de baai met de Rebel en een heliplatform in de achtertuin....

..sunset cumulus fallus boven lowbay...

Rond de boot ontdekken we schildpadden, eagle rays en elke morgen en avond komen de pelikanen in paartjes de zee induiken om een visje te verschalken.

...2 dinghies (van onze Finse buren en ons) op het strand met zachtroze vloedlijnen....

De hele kust is een Super Strand Sensatie. Ki-lo-me-ters lang en zonder dat je er een hond, laat staan een mens, ziet lopen. Van een afstand zijn het 'gewoon' mooie witte koraalstranden maar als je dichterbij komt is er een zacht roze gloed te zien. Zet je eenmaal een voet op deze hemelse bodem, dan denk je eerst dat je ogen je bedriegen. In het zand zijn grote brede roze vloedlijnen te zien. Ik buk om met mijn handen te kijken wat dat is en voel miljoenen superkleine roze schelpjes. Dit is het meest bijzondere en romantische strand waar we ooit met ons rubberbootje op geland zijn. Volgens mij is het vandaag valentijnsdag.

..Rebel ligt de eerste 2 dagen helemaal in haar uppie voor anker in low bay, fotogeniek rechts naast een flinke regenbui op de achtergrond...