donderdag 28 januari 2010

GRENADA =sperma van hersenkoraal=


...kaart van Grenada...

In Prickley Bay in Grenada liggen we (van zondag 17 - zaterdag 23 januari) een week aan de mooring. We proberen te wennen aan een tropisch dagritme . De zon is hier beduidend feller dan voorheen. Ik zit dan ook prompt onder de warmte bultjes. 's Morgens luisteren naar het cruisersnetje op kanaal 68 voor het weer en het laatste nieuws. ECHT ontbijten (tja met een vriendin als Liesbeth aan boord...) Elke dag een zwemmetje in het turquoise water.
's Avonds de zon in de zee zien zakken terwijl we van een verfrissend drankje genieten. Momenteel is het wassende maan. Tis wel bijzonder om de nieuwe maan op z'n rug te zien liggen. Maandag de 18de immigration en st george verkennen.
We ontdekken al snel een paar fijne strandjes met barretjes en maken 21 januari een eiland trip met de inhoud van 3 boten uit Lelystad (Waterman- Rebel en Valentijn). We poedelen in een waterval, bezoeken een cacaofabriek en lunchen daar ook, we zwemmen in een natuurlijk zwembad achter een rif en zien een inmensgroot kratermeer waar de watervoorraad van het eiland vandaan komt. We ruiken aan een wierook boom en besluiten de dag op het stand met een biertje en een zwemmetje. Lotte (11 jaar) van de Waterman wordt in de baai gestoken door ' een heleboel kwallen' ofzo. Later blijkt het sperma van hersenkoraal- te zijn. Het lijkt me een heel bijzondere en transcedente ervaring voor zo'n jong meisje.

...de waterval...


...met z'n allen poedelen en spelen bij de waterval...



...cacaobonen boom...


...de bonen liggen te drogen in de zon. Wij mogen er met onze blote voeten doorheen schuifelen. Lekkerr hoor!...


...natuurlijk zwembad door een vet rif in de zee waar we een zwemmetje doen ...


...de vintage straattegels van de cacao plantage...


...vanuit elk eiland zie je het volgende al liggen...


...zelf sterfruit plukken en wandelend opsmikkelen...


...het hek naar het monument van Leapershill waar de oorsponkelijke bewoners zich in zee gesort hebben om niet gevangen te worden genomen door de Spaanse, Engelse, Hollandse bezetters....

dinsdag 26 januari 2010

TOBAGO NAAR GRENADA = gelukkig geen piraten=

Zaterdagochtend 16 januari vertrekken we al heel vroeg met 3 (! ivm piraterij in de buurt) NL boten (Rebel- Fides - Waterman) richting het zuiden van Tobago: Storebay. Storebay ligt vlakbij het national onderwaterpark " buccoo reef" waar we mooie snorkel trips hopen te maken.

Maar na een uur moet de Waterman afhaken. De problemen met zijn roer zijn erger dan verwacht en beletten een leuk tochtje tussendoor te maken. Het is zaak om zo snel mogelijk naar Grenada te gaan waar het schip uit het water kan. Grenada is een 90 mijl varen en omdat de dagen hier maar kort zijn, besluiten we 'smiddags te vertrekken om de volgende morgen vroeg bij het eerste daglicht in Prickley bay Grenada aan te komen.
We nemen midden op zee via de marifoon afscheid van de Fides (snik) en varen als ' bezemschip' achter de Waterman aan. We laten ze niet alleen (met een kapot schip) naar Grenada varen.

Als we 'smiddags anker op gaan om naar Grenada te vertrekken ontmoeten we een oude bekende: De Eendracht. Het schip waarop we onze allereerste zeilreis gemaakt hebben en waar ons plan voor een eigen boot geboren is.

's Nachts houden we een wachtschema aan van 3-3-3-3. Trees begint om 20 uur en Kees en Liesbeth doen de honden wacht. Zondagmorgen 17 januari -vroeg arriveren wij na een voorspoedige tocht in Grenada en mooren er in Prickley Bay.

...de "Eendracht" in ManOfWarBay Tobago...


...Kees kijkt naar de verrichtingen van Henri (Waterman) die bezig is met zijn kapotte roer...


...sunset boven de Caribbische zee tussen Tobago en Grenada...



...de vlag van Tobago maakt plaats voor de vlag van Grenada...


...sunrise zondag 17 januari vlakbij Grenada...

...in Prickley bay pikken we een mooring op...

...de eerste bewoner van onze mooring...

...sundowner op het strand in Prickley bay, Grenada...

TOBAGO

...kaartje van Tobago met links bovenin de ManOfWar Bay, afzakkend langs de noordkust zie je de "sisters" voor de kust liggen en zie je Englishman'sbay en Castara Bay. Helemaal links naast het gele strandje zie je StoreBay. Voor de referentie ligt Trinidad ten zuiden van Tobago...

...Pelikanen nest op een rotsje vlakbij onze boot in de Pirates Bay...
Van donderdag 7 januari tot zaterdag 16 januari 2010 liggen we bij Charlotteville tussen de "Man of War" Bay en de "Pirates Bay" in het Noorden van Tobago. We liggen voor anker in een diepte van bijna 16 meter.

...groot zeilschip met 5 masten en 7 zeilen, komt naast ons voor anker liggen voor een dagje...
Tobago is vergeleken met Trinidad een rustig eiland waar de pelikanen en fregatvogels rond de boot lustig aan het vissen zijn. Van Tobago wordt gezegd dat dit het eiland was fdat Daniel Defoe voor ogen had toen hij "Robinson Crusoe" schreef. We liggen hier met een aantal NL boten en samen ondernemen we een trip rond het eiland.


...De takken van de giftige Machineel tree hangen fotogeniek boven het azuurblauwe water van Englishman's bay...
...zie je ons liggen?... haha


...nu Liesbeth erbij is wordt er weer culinair en 5 sterren genoten en ook weer echte koffie met opgeklopte melk gedronken. Omdat onze super koffiefilter overboord gewaaid is maken we een geimproviseerde versie van een afgesneden waterfles...


...uitzicht op de 5 sisters vanuit de "bloody bay " hill top..
...Castara Bay...


...uitzicht vanuit het tree-top restaurant van Jenna...


...onze chauffeur en gids voor de dag...


...uitzicht op Englishman's bay...


...onze eigen baai vanuit het restaurantje waar we brood kopen en BBQ-en...


...bij immigration is het soms een echte crime om de juiste papieren op tijd in handen te krijgen...

donderdag 14 januari 2010

UITSTAPJE NAAR TRINIDAD

zondag 10 januari 2010
Om 6 uur opgestaan om de bus te halen. We blijven 2 nachten weg.
Samen met Henri van de "Waterman" zitten we om 9 uur klaar bij de bushalte waar om 9.15 uur een bus zou moeten vertrekken.
=Hans (vd Graaf) sms-t vanuit Londen dat zijn kist ondanks de sneeuw zal vertrekken=
Na 5 minuten wachten horen we dat vandaag de bus pas om 11 uur komt.
Kees regelt snel een lift bij een rondrijdende auto en zodoende zijn we op tijd in Scarborouh om de boot van 11.30 uur te halen.


...ik moet de hele tijd dat liedje van Simon en Garfunkel zingen...

Om 16 uur worden we geacht met nog een stuk of 100 andere mensen bij het grote hek te staan dringen om te horen of onze naam afgeroepen wordt. Tis een avontuur zullen we maar zeggen!=We krijgen een sms je van Hans dat hij in St Lucia is gearriveerd=



...met 100 man dringen voor het hek...



...smile smile WIJ zijn er door...


...triomfantelijk poseren voor de snelle Cat...


...sunset vanuit de ferry naar Trinidad...
Tot onzer grote opluchting horen wij om 16.15 uur bij de 30 mensen die nog meekunnen met de Catamaran Veerboot die ons in 3 uur naar Trinidad brengt. Onderweg op de snelle Cat bellen we rond om een slaapplaats voor de nacht te regelen. Als we om 20 uur in Port of Spain in het pikkedonker aankomen en net een taxi gescoord hebben, krijgen we een sms je van Hans dat hij al in zijn hotel in Chaguaramas zit. Pfff hij is ER eerder (vanuit londen) dan wij vanaf het naburige eiland;))
"allee tis allemaal een avontuur" is DE slogan van de dag!
Onze slaapplaats in het Coral beach resort bevind zich in een studio die wij vanaf binnenkomst ons ApparRRRteman noemen. Het nederige onderkomen heeft ons ZOdanig gecharmeerd dat we (ik dus) BLIJVEN gillen en er uitgebreid filmpjes van maken.
Een korte rondleiding in text:
*de gordijnen zijn vastgeniet aan de houten sponningen,
*het plafond ligt open omdat er net een wespennest is uitgemoord,
*alle lampen zijn kale peertjes,
*de handdoeken zitten vol gaten,
*de vieze vlekken in de matrassen schijnen door de dunne lakens heen (ik ga griezelend op mijn eigen handdoek liggen)
*de muren zijn afgebladderd en het douchegordijn zit onder de schimmel.
*Tenslotte mag niet onvermeld blijven dat de 4 TV netten die we kunnen ontvangen allemaal natuurfilms laten zien (3 x harde porno en 1 x national geographic)
Om de avontuurlijke dag af te sluiten besluiten we in de bar ZOveel biertjes te gaan drinken dat we geen last meer hebben van de onvolkomenheden van onze verblijfplaats voor die nacht.
(geen foto wel een filmpje)

...Jan Bart en Monique op de Victory maken een goddelijk ontbijtje voor ons klaar...

Maandag 11 januari besteden we om Chaguaramas, de beste botenshops en de NL zeilers met panne-op-de-kant te vinden. We kennen een aantal (4) NL-schepen die behoorlijke schade hebben opgelopen onderweg. Veel van de ernstige schade is aan de roeren. Gelukkig is iedereen nog alive en zijn de herstel werkzaamheden in gang gezet. Allen moeten wel hun reisplannen (soms drastisch) aanpassen. We tellen onze zegeningen en bidden dat dit ons bespaard mag blijven.

...dineren met Hans in Trinidad, Chaguaramas baai...

...stiekem bij Hans in zijn sjieke hotel overnachten...
Die nacht slapen we een stuk beter. Henri bij Jan Bart en Monique op de "Victory" en wij stiekem bij Hans op de kamer in zijn luxe hotel. Samen met Hans Lekker de hele avond kletsen en dineren en de volgende dag om 6 uur weer paraat om de taxi naar het vliegveld te pakken.
...Liesbeth en Kees stappen in de Dash8 die ons in 20 minuten naar Tobago brengt...
We pikken daar Liesbeth op die doodmoe en zonder ontbijt uit de kist vanuit New York stapt. Binnen het uur zitten we op een binnenlandse vlucht (kost toch zeker wel 15 euro) naar Tobago. Met bus naar scarborough en busje naar Charlotteville. Om 14 uur zijn we eindelijk thuis. Het grote genieten kan beginnen. Eerst goed slapen en wennen aan de temperatuur van 32 graden en dan plannen maken voor het vervolg van de reis.
...en dan moet je eens zien wat er voor rotzooi op straat ligt...

...zicht vanuit de bus op de Man-Of-War Bay waar de Rebel ligt...

zaterdag 9 januari 2010

SURINAME TOBAGO ZO ANDERS!

Een kleine cultuurschok is altijd even wennen.

Maar in de baai voelen we ons meteen thuis.
Tobago is het laatste onbedorven Caribische eiland, vertelt ons de Holy Pilot.
De spontane gesprekjes op straat met babbelgrage Surinamers die nieuwsgierig met twinkelend ondeugende ogen vragen wat je van Suriname vind hebben plaatsgemaakt voor de meer gereserveerde introvert kijkende Tobago-ers(Tobagians...Tobago-ianen..).
De bulderend onbezorgd klinkende hartelijke lach van de Surinamers maken plaats voor een zuinige glimlach die niet tot aan de ogen reikt.

Toch zijn de mensen in Tobago ons niet onwelgezind. Ze reageren correct. Ze reageren zo" hartelijk" als de ijskonigin wanneer wij met onze "hollandse"grapjes proberen het ijs te breken. Waarschijnlijk lijken zij wel een beetje op ons, stijve Hollanders (in de ogen van menige zuiderling;)) We houden het maar op een ander soortige humor- voorkeur.

Zie je in Suriname alle soorten zwart en bruin en geel in de mensen, hier in Tobago zien we naast de Creolen weinig Chinees, Hindoe en Javaans bloed rondlopen. Wel zien we veel meer rasta’s en de muziek op straat is meer steel en reggae. Je danst de straat over. De opmaat naar het Carnaval is begonnen.

De Djogo’s hebben plaats gemaakt voor Carieb en Stag en in plaats van de zwart-gele Chrietjebie’s zien we nu vanaf de boot de pelikanen rechtstandig het water induiken.
Het modderige bruine en warme brakke suriname rivier water is opeens veranderd in fris helder blauw en turqoise zilte zeewater. We gaan weer lekker zwemmen rond de boot!

Met de airconditioned autobus zijn we voor 1 euro na 2 uur door het bergachtig, excotisch groene landschap langs de oostkust naar het zuiden, Scarborough gereisd. Daar lagen twee (2) joekels van Cruise schepen in de baai en dus was de stad vergeven van wandelende witte cruise-passagiers.

We duimen en hopen dat onze dates, ondanks alle ijs en sneeuw Trinidad zullen halen! We maken plannen voor allerlei leuke uitjes terwijl we moeten poetsen, repareren, schoonmaken en opruimen...

vrijdag 8 januari 2010

TOBAGO WE ZIJN ER!


...zonsopkomst in Tobago, we komen om ongeveer 8 uur binnenvaren...

Ja hoor, Vakantieman
Tis hier ge-wel-dig.
In Tobago gearriveerd op donderdag 6 januari om 8:15 uur 'smorgens.
We liggen achter anker in een diepte van 15,7 meter helder blauw water tussen de Man Of War Bay en de Pirates Bay bij het stadje Charlotteville.
Afstand: 482,3 NM
In een tijd van: 70 uren.
Maximale bootsnelheid: 10,5 Kts
Maximale wind snelheid die we onderweg gehad hebben: 40 kts.


...met de dinghy naar de wal om ons te melden bij de immigratie...

...daar liggen we dan in het helder blauwe water...;))


...restaurantje...


donderdag 7 januari 2010

WAT IK ZO LEUK VIND AAN SURINAME


...de Joden Savanne...

...de Historische panden in Paramaribo....

...Kerstdiner met zo'n 40 zeilers in de buitenlucht...


...met 2 jeeps naar de overkant op een prachtige geimproviseerde ferry omdat de brug nog niet gemaakt is...


...de sailors stam- djogo- kroeg (Rita's Warung) op het pleintje van Domburg ...

...waterslangen zoeken in de boom...

...overnachten in een hangmat in Blaka Watra, waar je 's nachts super vuurvliegen ziet en overdag reuze vlinders...

*De prachtige statige madames met kleurige koto’s
*Kleine meisjes met tientallen vlechtjes met kralen
*De wilde natuur zoals daar zijn: waterslangen
*De overnachting in een hangmat in Blaka Watra


...riviertocht in Kabalebo met kajaks...


...zonsopgang in Domburg...


...op de sweet Merodia met Cinthia Macleod...


...in Suriname weten ze wel wat vuurwerk afsteken is...


...Kabalebo: mooi mooi waterval...


...Feest op de Fides...

*De ijscoman met trapfietskar en grote bel
*Zusters in het ziekenhuis met witte gesteven schortjes en kapjes op hun achter-hoofd
*De bewegwijzer borden (ze doen me denken aan vroegahhhh)
*De carwash
*De schillenboer met paard en kar
*De geimprovisserde ferry omdat de brug nog niet gemaakt is

...boskaarsboom op de Joden Savanne...

...de veerboot korjaal naar de "overkant"...

...mangrovebos bij de ingang naar plantage Laarwijk...