PIERRE

Wij zijn geen super kokkies. Maar we houden wel erg van lekker eten. De enige manier om OOIT een gradatie van superkok te behalen is toch ' veel oefenen'. Dit jaar is een extra uitdaging omdat we op de boot beperkte middelen hebben, moeten nadenken over eten dat lang houdbaar is en niet in elk land dezelfde ingredienten kunnen verkrijgen.

...prachtig gekleurde caranavals vis in een bakkie op de vismarkt...

Maar net zoals thuis weten we ook hier medezeilers te vinden die ons graag een handje helpen. Meestal zijn dat Fransen. Niet toevallig mmm. Hier in Mindelo maakten we kennis met Philippe, die gewend is haute cuisine te koken op elke mogelijke plek die je hem voorschotelt.


...Philippe superkok en leermeester op de foto met Pierre in onze keuken...

Hij ging met ons naar de vismarkt (wij waren daar al geweest maar wisten eigenlijk niet wat we moesten kopen, en als ik een halfuurtje daar heb rondgelopen en al dat bloed en die vliegen zie en al die geuren ruik heb ik ook niet meer zoveel honger) en liet ons zien hoe je een goeie vis beoordeelt en een beetje met de plaatselijke viswijven onderhandelt. Uiteindelijk hebben we een langoustine gekocht, kreeft geloof ik, hee-eel goeiekoop! een levend beest van 1,5 kg voor 20 euro! Ik wist meteen dat hij Pierre heette. Zo moet een echte Pierre er uit zien.


..Pierre nadat hij 30 minuten gekookt is in een pan met heet water waarin zout en een beetje azijn aan toegevoegd is...


Affijn toen Philippe met hem klaar was, was Pierre erg rood en dood en hadden we meteen een lesje zelf mayonaise maken achter de kiezen.



...Pierre onherkenbaar charmant gedrapeerd op een bordje vlak voordat wij hem hebben verorberd (yammie yammie)

Het was een culinair avontuur, we hebben veel geleerd (nou maar hopen dat het eens een keer beklijft), heerlijk gegeten en meteen een gezellig avondje op de Franse boot gehad.