donderdag 7 januari 2010

MANNEN EN MUGGEN

Bekentenis: Er zijn twee nieuwe mannen in mijn leven gekomen!
Om alvast een beetje aan dit idee te wennen zal ik ze aan je voorstellen. De eerste leerde ik op 2de Kerstdag kennen. Hij heet Siban.
De 2de ken ik via Siban. Met Nannan Panday maakte ik op 29 december 2009 om 8 uur 's morgens kennis.Allebei zijn Hindoestaan of Indiaas of misschien wel beide en ze spreken ABN.Verder zijn ze charmant, goedlachs, good-looking en intelligent.Een zeldzame combinatie bij een man. Of mag ik dat niet zeggen?
Ik kan wel vertellen dat Suriname een vruchtbaar klimaat heeft.Niet alleen voor de excotische planten en dieren wereld,maar zeker ook voor nieuwe dates.Voor de vrouwen die er nieuwsgierig naar zijn, zal ik een beetje mijn geheim ( niet doorvertellen natuurlijk) verklappen hoe ik dat -binnen drie weken in Suriname- voor elkaar gekregen heb!(mannen hierbij hebben jullie uitdrukkelijke toestemming om af te haken: ik beloof je het wordt ontzettend saai...gaap!)

MMM,waar zal ik beginnen, wel ladies de methode is natuurlijk heel doortrapt.(klinkt hier iets van enige trots door?)Maar tegelijkertijd kinderlijk eenvoudig. Kleine waarschuwing vooraf: je moet er wel iets voor over hebben;)Ziehier het 10 stappen plan

...handje wordt ZO dik dat het vervelend is...
1. je laat je op een tocht door het binnenland door een onbekend beest prikken in bijvoorbeeld je hand.Je snapt wel dat als je precies weet door welke (voorbeeld) slang je gebeten bent, de oplossing te snel gevonden wordt voor een meer dan oppervlakkige kennismaking. Maar dit terzijde.
2.Je laat de pret niet meteen drukken en wordt je er pas na 4 dagen van bewust dat er een serieus probleem is dat om een serieuze aanpak vraagt.

...benoem de verschillen...
3. Hier komt meneer nummer 1 om de hoek kijken. Toen mijn hand zo dik werd dat hij niet meer naast me in bed paste heb ik in de huisartsenpraktijk naast het academisch ziekenhuis in Paramaribo kennis gemaakt met meneer dokter Siban. Wat een lekker ding.
4. De hand is een prachtig orgaan (in DIT geval is het een orgaan,ja) om met zo'n verrukkelluk snoepje kennis te maken. Beetje handje vasthouden is mijn ding wel.En, nu niet kinderachtig zijn: Dat hij er een beetje in gaat snijden, alla! Dat is de aard van het beestje moet je maar denken.

...de ziekenboeg op de Rebel...
5. Goed je gaat wat smurrie slikken en loopt interessant met een verbandje rond. Dan is hier de bonus: alle (ALLE) sociale mensen in je omgeving leven met je mee en je kan geen kwaad meer doen (dit is wel hee-eel doortrapt he)Een beetje pijn is fijn en bloed moet, tenslotte nietwaar? En...ik had je gewaarschuwd.
6. Omdat het beest onbekend is wordt de verwonding steeds erger. In mijn geval wist Siban zich de tweede keer dat hij me zag geen raad meer (maar dat kan JIJ je wel voorstellen want je kent me een beetje)Zijn ogen worden groot en zijn pupillen verwijdden zich als ik bij de 2de keer dat ik hem ontmoet mijn witte band (geeen judo) afdoe.Hij is erg onder de indruk van mijn hand en omdat hij niet egoistisch is aangelegdwil hij dat ik kennis maak met een goede vriend van hem.

...in het ziekenhuis mag je niet roken...
7. Op 29 december stormt Nannan Panday met zijn ondeugende bruine ogen mijn leven binnen.Hij is algemeen chirurg in het Academisch in Paramaribo (beetje stand kan geen kwaad)Hij houdt blijkbaar ook van vrouwen met hele dikke handen want als ik met mijn ontblote hand voor hem sta zie ik in zijn ogen dat hij me wel in zijn armen zou willen nemen.(helemaal nietwaar zegt Kees: jaaloe-oers) Maar Nannan houd zich in en blijft professioneel; dus als ik toestemming geef om geprikt en besneden te worden, gaat hij meteen en vaardig aan de slag.
8. Tweede bonus is het Academisch. Terwijl Nannan Panday met mij bezig was stonden er zo'n 12 (zes volgens Kees, de krent) co-assistenten (mannelijk meervoud) mee te genieten. Ik wilde wel buigen, maar mijn benen bibberden. Injecties en snij apparatuur geven mij namelijk altijd zo'n tintelend gevoel van binnen.
9. Als je na zo'n bezoek medicijnen gaat halen leer je meteen een heel stel apothekers kennen. Die kom je normaal gesproken niet zomaar tegen want het zijn hier wel behoorlijke workaholics.De laatste keer kwam ik thuis met een dubbele dosis amoxy clave-zuurtjes voor 10 dagen, speciale zalf en allerlei verbandmiddelen. De boot ziet er uit als een ziekenboeg.
10. En tenslotte de finale. De ultieme grote truc is het eerder terugkomen dan afgesproken. Dat doe je natuurlijk alleen als je je ECHT (;;) bezorgd maakt. Dat heb ik dus twee maal gepresteerd.Dat is geheel legaal hoor. Als je bezorgd bent EN als het er maar vervaarlijk genoeg uitziet is alles geoorloofd en ken je tout -medisch- paramaribo!

...gelukkig de hand is bijna weer genezen...

Nawoord: Ik ben blij dat de behandeling uiteindelijk aangeslagen is. In een slapeloze nacht zag ik mezelf al terugvliegen naar NL om me onder behandeling van een tropendokter te stellen...Wha haaaaa!
De twee onschuldige muggenbultjes op mijn vingers zijn gaan onsteken en ze werden elke dag groter. Mijn vinger zwol op. Daarna mijn hand, elke dag iets meer. Op het hoogtepunt van de strijd was mijn arm tot aan mijn elleboog ZO dik dat ik bijna geen gewricht meer behoorlijk kon bewegen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten