zondag 31 mei 2009
De dieseltrein met airco brengt ons met een vaartje van zo’n 175 km per uur in een halfuurtje door talloze rotstunnels naar Santiago de Compostella.
...DE kathedraal: tis alles goud wat er blinkt!...
Wij gaan daar naartoe omdat we ‘indebuurt’ zijn. Maar eerlijk gezegd wisten we niet eens dat het de 3de pelgrimsplaats ter wereld is. Pelgrims van alle gezindten en van over de hele wereld lopen of fietsen soms wel meer dan 800 kilometer. Het is een tocht die bol staat van regels (vaste pleisterplaatsen waar je stempels haalt) en symboliek (je herkent een pelgrim aan de st jacobsschelp) Het gezelschap naast ons op het terras vergelijkt boekjes en stempels en de waardevolle oorkonde die je alleen krijgt als je kan aantonen dat je inderdaad de tocht, de juiste camino (de weg) naar Santiago gevolgd hebt. Heel oneerbiedig doet mij dat aan de wuppie of voetbal- rage van AH denken. Maar dat MOET pure jaloezie zijn, want deze mensen hebben iets samen. Dat is ongeacht sexe, nationaliteit en looks. Ze kennen elkaar niet maar hebben allemaal een rugzak, stevige wandelschoenen en een schelp en daardoor onmiddellijk contact!
...het plein voor de kathedraal met pelgrims en teresa...
In de veilige haven zijn wij deel van een gemeenschap met onze trendy bootschoenen, laptop onder de arm en zakje wasgoed over de schouder. Hier zijn wij buitenstaanders... Toeristen... Toeschouwers....mensen die bij “Coquilles St Jaques” alleen maar aan eten denken.
...kijk eens wat mooi...
Het precieze verhaal achter ‘waarom’ Santiago de Compostella zo’n groot bedevaartsoord is geworden weet ik niet maar een van de apostelen van Jezus , St. Jacob, is tot hier op het uiterste puntje van de oude wereld geweest om mensen tot het geloof te bekeren. Nadat hij terug thuis in Palestina terechtgesteld was hebben zijn volgelingen zijn stoffelijke resten naar deze plek teruggebracht. De plek is later terug gevonden doordat er een licht brandde OF doordat een ster de weg wees. Iets met licht in ieder geval.
..de crypte van St Jacob...
De stad ademt ‘vroegah’ tot in al haar porien. Veel eeuwenoude gebouwen zijn in al hun pracht en praal bewaard en gekoesterd. Er is nu een bloeiende commercie rond het pelgrimsoord en er wordt veel aandacht besteed aan kennis (universiteit) en cultuur (kunst, architectuur). Graniet is tot in alle details op allerlei plaatsen verwerkt. Gepolijst liggen de trottoirs te glinsteren in de zon. Prachtig!
De dieseltrein met airco brengt ons met een vaartje van zo’n 175 km per uur in een halfuurtje door talloze rotstunnels naar Santiago de Compostella.
...DE kathedraal: tis alles goud wat er blinkt!...
Wij gaan daar naartoe omdat we ‘indebuurt’ zijn. Maar eerlijk gezegd wisten we niet eens dat het de 3de pelgrimsplaats ter wereld is. Pelgrims van alle gezindten en van over de hele wereld lopen of fietsen soms wel meer dan 800 kilometer. Het is een tocht die bol staat van regels (vaste pleisterplaatsen waar je stempels haalt) en symboliek (je herkent een pelgrim aan de st jacobsschelp) Het gezelschap naast ons op het terras vergelijkt boekjes en stempels en de waardevolle oorkonde die je alleen krijgt als je kan aantonen dat je inderdaad de tocht, de juiste camino (de weg) naar Santiago gevolgd hebt. Heel oneerbiedig doet mij dat aan de wuppie of voetbal- rage van AH denken. Maar dat MOET pure jaloezie zijn, want deze mensen hebben iets samen. Dat is ongeacht sexe, nationaliteit en looks. Ze kennen elkaar niet maar hebben allemaal een rugzak, stevige wandelschoenen en een schelp en daardoor onmiddellijk contact!
...het plein voor de kathedraal met pelgrims en teresa...
In de veilige haven zijn wij deel van een gemeenschap met onze trendy bootschoenen, laptop onder de arm en zakje wasgoed over de schouder. Hier zijn wij buitenstaanders... Toeristen... Toeschouwers....mensen die bij “Coquilles St Jaques” alleen maar aan eten denken.
...kijk eens wat mooi...
Het precieze verhaal achter ‘waarom’ Santiago de Compostella zo’n groot bedevaartsoord is geworden weet ik niet maar een van de apostelen van Jezus , St. Jacob, is tot hier op het uiterste puntje van de oude wereld geweest om mensen tot het geloof te bekeren. Nadat hij terug thuis in Palestina terechtgesteld was hebben zijn volgelingen zijn stoffelijke resten naar deze plek teruggebracht. De plek is later terug gevonden doordat er een licht brandde OF doordat een ster de weg wees. Iets met licht in ieder geval.
..de crypte van St Jacob...
De stad ademt ‘vroegah’ tot in al haar porien. Veel eeuwenoude gebouwen zijn in al hun pracht en praal bewaard en gekoesterd. Er is nu een bloeiende commercie rond het pelgrimsoord en er wordt veel aandacht besteed aan kennis (universiteit) en cultuur (kunst, architectuur). Graniet is tot in alle details op allerlei plaatsen verwerkt. Gepolijst liggen de trottoirs te glinsteren in de zon. Prachtig!
...detail. zomaar langs de straat.een regenpijp...
Onze weg (onze camino) naar Santiago de Compostella liep niet over rozen. Eerst verdwaalden we in La Goruna en werden we gered door de buschauffeur en daarna stopte de trein in Santiago terwijl Kees nog op de WC zat. Dit dieseltje voel je niet afremmen of optrekken dus toen Kees terug liep naar zijn plaats was Trees verdwenen. Die was natuurlijk uitgestapt in Santiago de Compostella.
Ja de conducteur had de signora wel zien uitstappen was meneer misschien in slaap gevallen? Neehee en met gebaren wordt duidelijk gemaakt wat er gebeurd is. Affijn op station Padron neemt Kees (met kaartje en portemonnee) de eerste trein terug naar Santiago waar Trees (met drinken en snacks maar zonder geld) 2 uur heeft liggen slapen op een bank. Lachen, opluchting, toch maar een mobieltje kopen dan? We hebben de weg verder gelukkig zonder noemenswaardige problemen afgelegd en zelfs ons mobieledrijfhuis terug gevonden.
Onze weg (onze camino) naar Santiago de Compostella liep niet over rozen. Eerst verdwaalden we in La Goruna en werden we gered door de buschauffeur en daarna stopte de trein in Santiago terwijl Kees nog op de WC zat. Dit dieseltje voel je niet afremmen of optrekken dus toen Kees terug liep naar zijn plaats was Trees verdwenen. Die was natuurlijk uitgestapt in Santiago de Compostella.
Ja de conducteur had de signora wel zien uitstappen was meneer misschien in slaap gevallen? Neehee en met gebaren wordt duidelijk gemaakt wat er gebeurd is. Affijn op station Padron neemt Kees (met kaartje en portemonnee) de eerste trein terug naar Santiago waar Trees (met drinken en snacks maar zonder geld) 2 uur heeft liggen slapen op een bank. Lachen, opluchting, toch maar een mobieltje kopen dan? We hebben de weg verder gelukkig zonder noemenswaardige problemen afgelegd en zelfs ons mobieledrijfhuis terug gevonden.
wat een verhaal zeg ............daar kunnen we hier in Teuge niet tegen op, we gaan gewoon voor de vierde keer de KunstR. doen en ik mag er bij zijn, we missen jullie kunstzinnege aandacht uiteraard voor dit jaarlijks werkerend evenement
BeantwoordenVerwijderenmaar ik zal aan iedereen die het horen wilt doorvertellen dat jullie website /blog over en met 'Rebel' van hoogwaardig waterhoudende verf is en zeker een plekje verdient in 1 van de laptops tijdens de KunstR.
goede reis lieve mensen dagdag JM
Lieve Kees en Trees,
BeantwoordenVerwijderenSantiago lijkt me een prachtige stad; kom net terug uit Florence; die stad is 1 groot museum.
Jullie maken wel wat mee!! Geniet van je verhalen. Ga 3 dagen op kamp met Renate naar Texel en dan volg ik je weer.
Liefs,
Maria
Geniet Kees & Trees, ik zie jullie ergens in de Caribbean met een drankje met een parapluutje erin, zal jullie volgen en van me laten horen!
BeantwoordenVerwijderenSafe travels! Robbert