Dinsdag 7 juli vertrekken we lekker vroeg om het tij mee te hebben van 5 anker (5 sterren) haven Oeiras (spreek uit oe-wi-ras) richting Sesimbra en Setubal. Daar tussenin moet het mooiste ankerplaatsje van Portugal liggen: Portinho da Arrabida.
...Portinho do Arrabida ligt tussen Sesimbra en Setubal in...
‘snachts om 2 uur schrijf ik het volgende in mijn boekje:
Elke keer dat we de oceaan opgaan doen we eerst alle checks, een routine die we gewend zijn in het springen en vliegen en die we na 3 maanden zwijgend in snel tempo afwerken. Dan wordt de motor gestart en treedt fase 2 in werking. Enzovoort. Soms verloopt alles zeer relaxed, soms ook is het super hectisch. Basis is het weer. Is het weer relaxed? Zijn wij het ook. Is het weer turbulent dan worden wij daar als het ware een beetje door besmet. De alarmfase treedt dan in werking. Het adrenaline gehalte stijgt met het aantal knopen dat de wind waait. Zeg maar. Dus... (uitspreken op z’n Arjan Ederveens) Ook dit is weer een vertouwd gevoel, dat we hebben leren kennen en op z’n merites waarderen. Tis herkenbaar in mijn lijf: alles is snoeischerp gespannen, klaar voor... alles!
...Portinho do Arrabida by volle maan...
Op dit moment geniet ik van een shotje van dit pure nature spul. We liggen aan een mooring (ook voor het eerst) in een baai en de wind fluit met stoten van 35- 45 knopen al een uur of zes door het tuig. Onze windmolen maakt overuren en zorgt dat de accu lekker vol blijft (elk nadeel hep z’n voordeel, zegmaar. Dus...)
Wat het voor mij spannend maakt is dat dit mooiste baaitje van Portugal omgeven is door rotsen en zandbanken. Het staat mij nog levendig voor de geest hoe wij voorzichtig manoeuvrerend met bijna hoogtij naar binnen zijn gekomen. De mooring bestaat uit een groot betonblok met daaraan een lijn en een balletje dat je oppikt en op je boot vastlegt. Dat betonblok zal wel blijven liggen, denk ik, maar dat touwtje...zal dat sterk genoeg zijn om het urenlang geweld van strong gale windkracht 9 te weerstaan?
Als de bevestiging van deze mooring niet sterk genoeg is lopen we welhaast zeker op de klippen, de rotsen, de zandbank of het idyllische strandje. We bespreken de ontsnappingsmogelijkheden en alle worst- case- scenario’s worden uit de kast gehaald. Daarna houden we om de beurt de wacht. Omdat we van plan waren het strandtentje te bezoeken ligt de dinghy achter het schip klaar om uit te varen. Dat moet dus nog even wachten! Goede wacht!
zijn jullie al uitgevaren met de dinghy ? klein maar fijn , is eigenlijk een reddingsmiddel toch ??? dat hebben je hopelijk geheel niet nodig voor dat doel, dus
BeantwoordenVerwijderengeniet maar lekker van de tochtjes naar de kust
met 'miss dinghy', goede vaart, groet uit Teuge van JM