
...Mauritio de ranger laat ons een "alma negra" jonkie zien...
Midden in de oceaan tussen Madeira en de Canarische Weilanden liggen een stel hele oude eilandjes. Ze schijnen heel vroegah nooit ergens aan het vaste land vast gezeten te hebben...Voor ons blijken het echte "Robinson Crusoe"eilanden te zijn. Van god en alles verlaten, wild, ruig, kaal, vulcanisch en onbewoond. De enige mensen die je er tegenkomt zijn parkwachters (die elkaar elke 3 weken aflossen) en af en toe een stelletje biologen. Geen vliegveld, bus of auto geen vaste lijndienst geen cruiseschip dat hier ooit aanlegt. Alleen met je eigen boot kan je hier komen. En alleen met een "permit"mag je het eiland op.

...het eiland wat wij bezoeken is het grootste eiland van deze groep. Dit beeld is van onze route planner waarbij we - geleid door de pilot- zeer zorgvuldig om allerlei rotsen heen manoeuvreren...

...er ligt 1 hele grote boei waar we volgens de holy pilot aan mogen leggen. We gaan morgen even aan land om te checken of dat wel waar is...

...daar ligt de Rebel aan een extra lange mooring lijn en met een trysail op om maar niet tegen die grote metalen ton aan te botsen...

...en vanaf het eiland (Selvagem grande) ziet het er dus ZO uit: only the lonely. Ah lekker rustig met alleen het geluid van de stormvogels en de zee om je heen...

...tussen de rotsen rond het eiland zitten een heleboel knalrode krabben (het zijn de zogenaamde Sally Lightfoot krabben)...

...de nacht valt en de stormvogels verzamelen zich voor een vluchtje in de sunset om ons te amuseren met hun vreemde katachtige ge-mauw-roep...

...de volgende dag (zondag 30 augustus) maken we samen met de ranger Mauritio een rondwandeling over het eiland...

...je vind de jonkies door een spoor van kleine ronde steentjes. Dat zijn de "rozen"die de vader aan de moeder aanbied als hij haar het hof maakt. Elke stormvogel (in dit geval een beschermde soort: de cagarra) legt 1 ei per jaar. Als dat ei kapot gaat legt ze dat jaar geen extra ei...

...Trees mag een 'alma negra' jonkie vasthouden. Tis net een zwart pluisbolletje. En he-le-maal niet bang...ook niet voor Trees

...links de boei en rechts de Rebel en daartussenin het eiland met in het witte gedeelte de rangers woning...
Maandag 31 augustus vertrekken we richting Gran Canaria. We willen graag in de hoofdstad ( Las Palmas) in de haven liggen want daar kunnen wij ons goed voorbereiden op het deel van de reis dat er geen winkels en havens zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten