...overzicht kaart van de zuidelijke Grenadinen. Met van onder naar boven: Carriacou, Union, Mayreau en de Tobago Cays en bovenin Canouan...
Donderdag 28 januari drinken we eerst punch op Happy Island. Van zwemmen of snorkelen komt niet veel omdat het te hard waait. Daarna is het plan om door te gaan naar Mayreau het grootste eiland van de Tobago Cays.
...vanaf het terras van Happy Island zie je Union en Frigate Island duidelijk liggen...
...Happy Island is gebouwd van Conch schelpen afval gegoten in cement/ beton...
Mayreau ligt al in het zicht als we vertrekken uit Clifton Haven, dat maakt het navigeren wel makkelijk. De korte tocht (bijna 6 mijl) is bijna tegen de wind in en behoorlijk heftig door de pittige wind (windstoten tot 42 knopen) . We moeten de motor erbij aan houden om te kunnen manoeuvreren in de golven en tegen de wind in. Als stop-for-the-night proberen we eerst Salt Whistle Bay (de mooiste baai) in het noorden, maar die ligt helemaal vol. Dus komen we uit in Saline Bay waar we op het rustigste plekje in de baai naast een paar Fransen ankeren in 5 meter helder water. Het ankeren in de Carieb is toch wel een beetje gek voor de gemiddelde NL zeiler die gewend is om bij het ankeren rekening te houden met grote stroming- en wind veranderingen. Wij ankeren hier in een rijtje vlak achter de rotsen.
...sunset in Saline Bay...
...onderweg op de Tobago Cays wordt hoogstnodig onderhoud gepleegd...
...boven bij de roldinges ligt Mayreau en mijn vinger wijst naar 4 piep kleine eilandjes van de Tobago Cays...
...vanaf het terras van Happy Island zie je Union en Frigate Island duidelijk liggen...
...Happy Island is gebouwd van Conch schelpen afval gegoten in cement/ beton...
Mayreau ligt al in het zicht als we vertrekken uit Clifton Haven, dat maakt het navigeren wel makkelijk. De korte tocht (bijna 6 mijl) is bijna tegen de wind in en behoorlijk heftig door de pittige wind (windstoten tot 42 knopen) . We moeten de motor erbij aan houden om te kunnen manoeuvreren in de golven en tegen de wind in. Als stop-for-the-night proberen we eerst Salt Whistle Bay (de mooiste baai) in het noorden, maar die ligt helemaal vol. Dus komen we uit in Saline Bay waar we op het rustigste plekje in de baai naast een paar Fransen ankeren in 5 meter helder water. Het ankeren in de Carieb is toch wel een beetje gek voor de gemiddelde NL zeiler die gewend is om bij het ankeren rekening te houden met grote stroming- en wind veranderingen. Wij ankeren hier in een rijtje vlak achter de rotsen.
...we ankeren in Saline Bay naast een paar Fransen in helder water...
...sunset in Saline Bay...
...onderweg op de Tobago Cays wordt hoogstnodig onderhoud gepleegd...
...boven bij de roldinges ligt Mayreau en mijn vinger wijst naar 4 piep kleine eilandjes van de Tobago Cays...
Als we eyeball -navigating van Mayreau naar de piepkleine eilandjes van de Tobago Cays varen weten we niet wat we zien. We kijken onze ogen uit! De kleuren zijn niet-te -beschrijven zo mooi. Het ruikt hier ge-wel-dig. En ondanks de vele (ongeveer 20) andere boten overheersen de geluiden van de branding en de vogels.
Tussen 'petit bateau' en 'petit rameau' slalommen we om de geankerde boten heen naar de berg 'barradel' waar een turtle area staat aangegeven op de kaart in de pilot. De moorings zijn gratis (liever niet ankeren in het koraal) , alleen voor het verblijf in het natuurpark betaal je eenmalig 10 EC $ (east Caribbean dollars) per persoon.
Tussen 'petit bateau' en 'petit rameau' slalommen we om de geankerde boten heen naar de berg 'barradel' waar een turtle area staat aangegeven op de kaart in de pilot. De moorings zijn gratis (liever niet ankeren in het koraal) , alleen voor het verblijf in het natuurpark betaal je eenmalig 10 EC $ (east Caribbean dollars) per persoon.
Alles is hier a-dem-be-ne-mend mooi. We hebben het gevoel dat we middenin de film "rebel in de Caribbean" zitten. Elk uitzicht is een ansichtkaart. Geen foto die we maken benadert maar een fractie van de schoonheid waarin we ons bevinden. Ademloos nemen we een snorkelduik om een beetje af te koelen en ontmoeten bijna meteen onze eerste schildpad. Deze dag kan niet meer stuk. Opgetogen snorkelverhalen vertellend bewonderen we de sunset met de laatste sundowner uit TyrrelBay!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten