YAR

Tis dinsdag 28 April en hier kloppen de weerberichten ook al niet. Het heeft 1 nachtje windkracht 8 gewaaid. En dat was alles. Tis fantastisch weer. Ik denk dat wij in het oog van het lage druk gebied zitten ofzo;)) Nou dan maar een tochtje op de river Yar gemaakt. Kunnen we meteen onze skills met de dinghy uitproberen. Lachen!

samen in een boo-ootje op de river Yar

En meteen het volgende deel van de reis gepland. (We doen er een uurtje of 4 over...en dan bedoel ik alleen maar de planning!)
Dat heeft dus best nogal wat voeten in de aarde want alle gidsen, pilots en maritieme naslagwerken waarschuwen voor de vreselijke gevaren van de tocht die wij morgen gaan maken. Dus wat we doen is kijken hoe we er zo goed mogelijk doorheen kunnen zeilen. Kwa tijd en getijde en wind en misschien een klein stukje omvaren ...we hebben het er zelfs voor over om midden in de nacht te vertrekken om de beste 'odds ' te krijgen.

vele uren lezen en puzzelen met kaarten, boekwerken, BBC 4 , de GPS en de PC

Kees is druk bezig om onze boot om te bouwen tot een selfsupporting futuristisch walhallah (aan de buitenkant is het een mooi klassiek schip...). We hebben nu een 2de automatische piloot erbij. Dit is een exemplaar die heel erg weinig stroom gebruikt.

Effe een draadje aansluiten..ergens

en dan de bakskist in om hem door te trekken naar de 'spiegel' van de boot

Zo zie ik hem graag

op z'n rug en met blote voeten;)

YARMOUTH

Eerst een foto

Dit is een plaatjes van de Engelse zuidkust ...
als je hele goeie ogen hebt zie je in het midden het eiland Wight.


En hier heb ik ingezoomd op het eiland

Daar zitten we nu: op het eiland Wight !
Tis net Texel. Het slechte weer zit aan de overkant en hier is het NET even iets gemoedelijker en schilderachtiger. Yarmouth Harbour is echt een oetsiekoetsie haventje (zoals Karin dat zou zeggen)

alle huisjes en pubs zien er nogal autenthiek uit
Geen Asda (een erge convenient 24 uurs supermarkt-keten hier in GB) te bekennen. Maar wel een postkantoor dat ook kranten en brie en wijn in de verkoop heeft op zondag. Vinden wij - voor een zondag- geen slecht idee;))

Ondertussen pakken de donkere wolken zich samen aan de horizon. Wij liggen hier goed! Laat die storm maar overkomen. We hadden hem al eer gisteren verwacht, dus misschien waait dit ook wel over. Dit veel-te-mooie-weer-voor-de-tijd-van-het-jaar nemen we lekker zoals het is. We genieten met volle "teuge"

WEER EEN MIJLPAAL

Zaterdag 25 april: we hebben de eerste palmboom in het 'wild' gespot! Tsjah bij gebrek aan wilde dieren zijn we momenteel van de wilde planten;)

Zie je? hij staat voor de spinaker toren in Portsmouth
Hoe het zo gekomen is:
Vrijdag 24 april zijn we van Brighthon naar Portsmouth vertrokken. We hebben door een gigantisch 'Azoren Hoog' al een hele poos mooi weer en het zag er naar uit dat het ging omslaan. Als dat gebeurd dan willen we het liefst zover mogelijk naar het zuid-westen zijn opgeschoven. Bovendien liggen we in de "Solent" achter het eiland Wight lekker een beetje in de luwte van een paar stormen die zijn aangekondigd. EN...last but not least: het schijnt een waanzinnig mooi natuurgebied te zijn!

Dus, met een windje 4 a 5 in de rug vertrokken. Hobbelig zeetje en af en toe een knoopie of 30-32 als uitschieter (da's toch een dikke windkracht 7) zijn we 2 uur eerder dan verwacht Haslar Marina binnengelopen.

De ingang van de Marina kan je bijna niet missen:)
In dit omgebouwde lichtschip zitten onze douches en het restaurant

Zaterdag een zeiltochtje op woelige baren van de Solent gemaakt met Hans en Joyce.
Joyce "the drama queen", Daddy Hans en Captain Case 'ahoy'

Even een rondje om het 'No man's land Fort' dat door een millionair is opgekocht en luxe is verbouwd. Je ziet het er aan de buitenkant niet aan af maar er is een vuurtoren kamer met draaiend bed, enorme entertainment zalen, een tenniscourt, zwembad en 3 heliplatforms...

No man's land fort

Het is een donkere nacht: geen maan!

Maar met een grote stad als Portsmouth op de achtergrond heb je daar geen 'last' van.

Welterusten

BRIGHTON

DE PLEK

"Joyce wijst de plek aan waar de Rebel sinds 20 april ligt in de haven van Brighton"

In de futuristische haven van Brighton schijn je OOIT eens gelegen te moeten hebben. Dat hebben wij nu al langer gedaan dan we van plan waren. Het komt door het weer. Het is TE mooi om waar te zijn. Het lijkt wel zomer! Bijverschijnsel van dit mooie -zomer -weer is het feit dat er geen, herhaal geen, totaal geen wind staat. En omdat wij willen zeilen wachten we geduldig op een eerste zuchtje wind.

PRIVEE

"Trees, Jenny, Joyce, Kees"

Ondertussen vermaken wij ons wel met andere dingen zoals fietsen, knutselen, DSlite spelletjes, wandelen, witte wijn en olijven van Poppe...MMMMM

TECHNIEK

"de binnenkant van de Navtex"

Kees heeft zichzelf overtroffen door wederom een niet-werkend onderdeel aan de praat te krijgen. We kunnen vanaf 22 april weerberichten van de Navtex ontvangen. Hiephoi!

NUL MERIDIAAN

Maandag 20 April:
Magisch Momentje vandaag
we zijn de NUL meridiaan gepasseerd.
Hier is de foto om het te bewijzen;)

Van een passage van de NUL meridiaan merk je overigens bar weinig. Het enige opwindende eraan is het uitzicht op de champagne die straks gedronken moet worden!

We zijn vandaag in de 3de Engelse haven gearriveerd.
1ste was Dover (opvallend: eenvoud, groen water, malle Pietjes in de Chandlery)
2de was Eastbourne (opvallend: sluis, lekkere wijven op de havendienst, goeie restaurants)
Vandaag Brighton. Het zou een futuristische haven moeten zijn, maar voor ons is hij tot nu toe het minst professioneel bij binnenkomst. Het water is hier super helder en de supermarkt schijnt 24 uur per dag open te zijn. Hoi hoi hoi.


Onderweg passeren we Kaap Beachy Head met haar prachtige base-jump rots. Samen met de 7 sisters vormt ze het begin van de zuid engelse heuvelrug.

Het weer beloofd prachtig te worden: veel zon en weinig wind! Ik denk dat we hier nog even blijven. Misschien gaan we deze keer wat meer van het land zien. Vanaf de zee is Engeland in ieder geval vreselijk MOOI!

kussies van de overkant

QUICKIES

Het is zondag 19 april 2009
en we wonen vanaf gisteravond in het helder groene water aan de C-pier van Eastbourne Marina. Het is een haven met een super spannende ingang en een ge-wel-di-ge sluis! : de aanlegsteigers in de sluis gaan gelijk met het water mee naar boven. Terwijl wij aan het 'schutten' waren (zo heet dat hele proces) stonden we gezellig met de havenmeester te kletsen en wees hij ons op een bord waar we konden gaan liggen. Normaal gesproken is een doorgang door een sluis een zenuwslopende aangelegenheid met lijnen die losser of strakker gemaakt moeten worden, met roepen en rokende motoren...nou hier is het CHILL!

(De kliffen bij Dover kun je niet missen)

Gisterochtend zijn we vanuit Dover om een uurtje of 10 met het tij mee naar het westen afgezakt. Het heeft ons precies 8 uur gekost om Eastbourne Marina te bereiken. Dat is reuze snel voor een boot want het is zeker wel 49 mijl. Da's een quicky want het geeft een gemiddelde van 6 knopen!

Een mijl is 1 komma 8 kilometer (naja 1852 meter ) dus kom je op ruim 90 kilometer en zou je er met de auto toch wel bijna een uur over gedaan hebben om er te komen;)

Maar met de boot rekenen we bij de planning op een gemiddelde snelheid van 5 knopen per uur. Als je weet dat een knoop , een mijl is (om precies te een NM = een nautical mile), dan betekent het dat we met een gemiddelde snelheid van zo'n 9 kilometer per uur reizen. Dat is ongeveer de snelheid van een hardloper.

Dus zou je kunnen zeggen dat wij met de snelheid van een hardloper een rondje oceaan gaan doen...

(pittoreske atoom centrale aan zee tussen dover en eastbourne)

Voor de verwoede statisticus hebben we meer cijfers: de overtocht van IJmuiden naar Dover was in totaal 176 NM en we hebben er precies 32 uur over gedaan (da's 5,5 gemiddeld) Ook al een quicky terwijl we best wel wat tegenslag hebben gehad. En dan te bedenken dat je er met de auto in 3 uur zou zijn is toch wel "van een andere planeet"!

Morgen of overmorgen gaan we naar Brighton. Eerst even het slechte weer afwachten (de reddingsdienst die hier in de sluis ligt moet om de haverklap uitrukken) En ondertussen kunnen we de was doen, de navtex en de computer en de boot schoonmaken of we kunnen gewoon gaan chillen en aan de relatie werken. Onze internet acces hier is zo slecht dat we in het kantoor van de havenmeester moeten zitten om nog iets voor elkaar te bakken. Dus hoor je meer van ons als we in Brighton zijn.

Cheerio

ps: de tafel is -nota bene- in verbeterde versie uit haar as herrezen. Dankzij de inspanningen van een rigger die zich binnenkort ook timmerman, electricien en mister 'superklus' mag noemen van mij;))

RIDING THE STORM

Woensdag 15 April Vertrek uit IJmuiden met het mooiste weer van de wereld. Na een half uur op zee zijn alle dikke zeilkleren uit en smeren we ons in met zonnebrand creme...
Een zacht windje op de kont (wat wil een vakantie vierder nog meer) geeft ons de mogelijkheid om alvast wat ervaring met trade wind zeilvoering op te doen. We proberen de "melkmeisje" positie.

Als het donker wordt maken we ons op voor de nacht. Kees ziet de lucht veranderen en vreemd worden dus zijn we extra voorzichtig met de zeilvoering. We zijn inmiddels een mijl of 60 de zee op en ergens ten Noorden van de Noordhinder gearriveerd als we worden overvallen door een storm. We hebben goede kleding, zijn fit, de boot is goed getrimd en de kwestbare instrumenten liggen als een worstje in de aluminiumfolie in de oven. Maar wat wij in een half uurtje (het leken wel uren) daar midden op zee meemaakten is bijna niet te beschrijven. Ik stond wijdbeens achter het stuur (dubbelgezekerd vastgehaakt) en werd bijna weggeslingerd door enorme rukwinden. Kees was als een gek met de noodvoorzieningen bezig. De zee zag eruit als een waanzinnige, we hadden mazzel dat het zulk rustig weer was geweest waardoor er bijna geen golven waren. Het was pikdonker en de vlokken schuim spoten om onze oren. Als een team zaten we samen in de kuip terwijl we dit 'beest' bereden. Ik zag nog 42 kts wind op de meter staan, maar Kees heeft de 55 gezien. Dat is het soort storm (severe gale) die ooit eens in een oktober storm het dak van The Parachute Case heeft afgeblazen. Windkracht 10 ofzo. Wij hebben onze vuurdoop gehad en het bootje doet het!

We maken de schade op: een grote golf heeft de eetkamer onder water gezet (er stond een luik op een kiertje), en de tafel is gehalveerd. Een paar boeken zijn nat en verder valt het wel mee.


In Dover aangekomen ( na 176 mijl in 32 uur gevaren te hebben) zijn we vermoeid, stram , een beetje blauw en shaky eerst maar eens flink aan de cola en pinda's gegaan. Cheers!

14 APRIL: NO GO ;(

Om 07.00 uur gaat de computer aan. Essentieel in een zeilers leven zijn de weerberichten. Vooral als je op het punt staat een langere periode (meer dan 24 uur) op zee te zitten. Dus kijken we naar:

Het weer overzicht met Bracknell kaarten.


de Engelse Met-Office weersverwachting op zee. En de verwachting voor het weer in Dover op de tijd dat wij denken aan te komen (na 30 uur: morgen rond een uur of 17)


De wind Prognose kaarten

Ten slotte luisteren we om precies 08.05 uur naar marifoon kanaal 23 met de weers berichten voor de scheepvaart van de komende 24 uur.

Voor de zekerheid de Pluim prognose .

Affijn

Vanmorgen om 7 uur hebben we de belissing genomen om niet te gaan. De weer berichten voor IJmuiden, de zee en de tijd dat wij verwachten in Dover aan te komen zijn TE slecht. In mist vertrekken en in stormachtig weer aan lager wal binnenkomen is niet prettig als het je opeens overkomt. Maar als je het vantevoren weet is het onverstandig.

Vanaf NU heet wat wij doen: "verwaaid liggen".

We stellen de reis 24 uur uit. En doen elke 6 uur een weather check.

Morgenochtend hetzelfde ritueel!

We gaan niet meer SMS-en.

Jullie zien opeens op het blog dat we in Dover zijn;)

Tweede Paasdag

Tis maandag 13 april.
Na 2 dagen plannen , 1 nachtje Liesbeth,
1 frisse duik om een brilletje terug te vinden
en effe voltanken

zijn we klaar om naar Engeland te varen.
Vanavond nog wat stoeien met allerlei meteo sites,
want het weer en dan vooral de mist

is het enige dat ons nog parten kan spelen.

Morgen gaan we in principe met het zuid west gaand tij
mee naar buiten. Dat is tussen 11 en 12 uur.

IJMUIDEN

De Rebel woont vanaf 9 april op steiger M

plaats 11 in de Seaport Marina in IJmuiden.

Er zijn nog problemen met de radar
en met de SSB gaat het ook nog steeds niet op rolletjes.

;( En daarvoor zijn we nog wel speciaal
2 dagen voor naar Enkhuizen gegaan..

Naja. We willen eerst het probleem met de radar oplossen, want zonder willen we liever niet naar Engeland oversteken. Het zal maar windstil en mistig worden als je midden op de zee de 'snelweg' moet oversteken...

We rekenen er niet op dat die grote snelle jongens
ons zien, maar het scheelt als wij hen WEL zien;)

Dus gaat Kees de mast in (dat bootmanstoeltje hebben
we duidelijk niet voor nix gemaakt)
Met de hulp van Rob en Lucas van "De Jong" uit Leiden

wordt de klus binnen 2 dagen geklaard.

Het zomerse weer inspireert Kees en hij klust
in een halve dag effe een super zwemtrap op de Rebel.
(Da's wel even 6 gaten door de spiegel heen)

Ik vind handige mannen heel sexy!

Dit kontje ziet er wel anders uit dan een paar
dagen geleden bij vertrek uit Lelystad.

Paas zaterdag met Inge en Uul beetje dobberen
(geen wind, wel strakke zon) voor de kust
met uitzicht op het windmolenpark van Egmond.
Het zeegat uit
beetje vissen en weer terug. Lekker hoor!

VAKANTIE VAKANTIE VAKANTIE

Heb ik al bijna een week vakantie...
staat er nog niets op het blog.
We wennen snel aan de chill-mode moet je maar denken;)
Dus effe snel een update van onze eerste week.
Het is dinsdag 7 april 2009.
We "liggen" sinds gisteravond in hartje Amsterdam
in de Sixhaven op onze eerste pitstop naar de zee.
Vanmorgen nog even een stuk of 3 spuiten (pp) gehaald bij de GGD.

Maar nu eerst even naar het begin van de reis:
Zaterdag 28 maart (middenin het OpenHuis Weekend van The Parachute Case )
hebben we met familie en personeel een heerlijke uitzwaai borrel
met Verstegen hapjes genoten.

31 maart op 1 april was de eerste nacht op de boot
(de auto op de kade zat nog barstensvol spullen die nodig mee moesten).

Op 1 april werd ik smiddags plat ge SMS-t
Dat bombardement eindigde 's avonds
in een ladies surpraais night! Super leuk.

2 en 3 april naar Enkhuizen voor computer werkzaamheden
SSB en sailmail (leg ik nog een keer uit hoor).
Omdat er een lijntje verkeerd hing en
het effe windstil was ging Trees de mast in !

4 April terug naar Lelystad
en zondag 5 April Teuge (sjouwen en regelen)


Sneller dan verwacht vertrekken we
maandag morgen 6 April 2009 om 11 uur vanuit Lelystad
naar onze eerste bestemming: Amsterdam!

"foto van de kont"

Het weer is sinds 1 april: ge-wel-dig! soms wel 18-20 graden .
's Nachts kan het bijna vriezen maar daar hebben we het nu even niet over;))

Plan: morgen of overmorgen naar IJmuiden.
Eng? nee hoor. Na een ochtend met 3 spuiten is
voor een vrouw- met- een- needle -fobie niets meer eng;)
Welterusten