GRENADA NAAR CARRIACOU =Kick' emJenny=

...kaartje van Carriacou met aan de linkerkant , als een soort grote bek, Tyrrelbay...

Zaterdag 23 januari vertrekken we met z'n drie-en (kees, Trees en Liesbeth) - uitgezwaaid door de bemanning van de waterman en de Valentijn- naar Carriacou, een klein eiland dat nog bij Grenada hoort. Bij elkaar een kleine 40 NM, die we deels zeilend, deels motorzeilend overbruggen. We horen dat hoe meer je naar het noorden gaat hoe schaarser en dus duurder het water wordt dus topppen we alles af: water- diesel- benzine voor de dinghy motor en meteen ook maar de toch al niet karige eet-voorraden.

...we varen nu over de vulkaan en zien in de verte de rots die "kick 'em Jenny" heet, genoemd naar de verraderlijke stromingen er rond omheen.

...40 NM met pittig windje in aandewindse koers 25 soms 30 kts maar gelukkig weinig golven...

...woepie lekker crossen...

We passeren de hele westkust van Grenada zo dichtbij mogelijk. Onderweg naar Carriacou varen we over een onderwatervulkaan "kick'emJenny" (genoemd naar de rots met dezelfde naam die er vlakbij ligt). Er ligt een voorzorg-zone van 1,5 km om de vulkaan heen en als hij onrustig is wordt de zone uitgebreid tot 5 km. Het is wel spannend om er overheen te varen, en toen hadden we nog niet eens het verhaal van Angela over "de -ontsnappende- zwavelgassen, de -luchtbelletjes- en -de -geringe- draagkracht- van -het- water- zodat- je -boot- in- de - diepte- verdwijnt" niet gelezen. Tis maar goed ook want het scheelt een beetje omvaren;))

...bar restaurant in Tyrrel Bay van Denise en Desmond...

...sunset in Tyrrel Bay Carriacou...

Netjes voor 5 uur (om 6 uur is sunset) liggen we in 3 meter helder groen water aan een mooring in de relaxte Tyrrel bay en hebben we meteen bezoek van een zwarte man in een klein bootje die zich voorstelt als Simon. Simon verkoopt geen vis maar doet in wijn. Te leuk vinden wij dat : dus kopen we (krenten die we zijn) 2 hele flessen droge witte wijn. In de havenkom van TyrrelBay ligt een groen Hallalujah schip dat de bar annex het restaurant van Denise en haar zoon Desmond blijkt te zijn. We beloven haar dat we 's avonds even komen kijken. We krijgen die middag/avond veel bezoek van mannen in bootjes (nooit eens een vrouw....) die ons vis willen verkopen, aanbieden om boodschappen in het dorp te gaan halen of de vuilnis voor je weg willen brengen. Hier zitten de goeie entrepreneurs! 's Avonds bij Denise op haar floating bar boat "hallalujah" ontmoeten wij ervaren Carieb boatties die ons allemaal goeie raad geven, de mooiste plekjes aanwijzen en tips voor Carieb-genot rondstrooien alsof ze de plaatselijke VVV zijn.

...krijg je hier OOIT genoeg van?...

...spierwit zand, geen mens te zien, paradise beach op zondag...

...the captain in zijn karakteristieke houding aan het water...

...paradise beach...

De volgende dag maken we een zondagse wandeling langs het strand (paradise beach) om het het piepkleine vliegveld heen naar een slaperig dorpje waar je nog geen kip op straat ziet (wel loslopende geiten;) op zondag. Sssst...