zaterdag 20 februari 2010

MARTINIQUE =pan, pan, pan=


...joepie de sleutels zijn binnen. we kunnen weer weg...

In 3 dagen hebben we Martinique 'gedaan'. Dinsdag 16 feb komen we aan en vrijdag de 19de zijn we alweer op weg naar Dominica.Het lijkt wel of we een beetje haast krijgen want we racen zowat door de Carieb heen. haha.


...net buiten Rodney Bay is het water bijzonder van kleur...


...de aanloop naar Marin volgens de holy pilot...


...beeld van de aanloop naar Marin...

Gewapend met 2 kostbare reservesleutels komen we dinsdagmiddag in Marin aan. De aanloop is heel spannend: we varen door een onzichtbaar labyrinth van koraal en ondieptes. Gelukkig hebben we onze eigen ogen, de C80- Raymarine plotter en -ook erg fijn- staan er deze keer werkelijk rode en groene boeien op de plaatsen die ook op de kaart staan. Martinique ziet er op het eerste gezicht bijna zuid-Engels uit met haar groene heuvels. Maar het blijkt klein Frankrijk. Tis ook Frans. Je hebt er echt stokbrood, we moeten opeens weer rechts rijden en ze spreken hier Frans. Wij dus ook.In en uitklaren gaat hier heel efficient: in een koffieshop (nee niet ZO een) staat een computer. Daar vul je alles in. Effe uitprinten en klaar. Kost niks. Dat zijn we niet gewend.

...sunset in Marin...
Van Marin in het uiterste zuiden van dit grootste Caribische Eiland varen we naar Saint Pierre in het noorden. We passeren Diamand Rock (ooit door Napoleon gebruikt om de Engelse vloot bij Travalgar te verslaan) als we een relay van een pan-pan bericht horen over een schip met een gebroken mast. Het moet bij ons in de buurt zijn, dus kijken we uit of we hulp kunnen bieden. Als we de gehavende "clara" met een gangetje van 1,5 knoop over de Caribische Zee zien sappelen moeten we wel effe wat wegslikken. Het bejaarde Engelse echtpaar is echter redelijk onverstoorbaar (of in shock?). Ze hebben alles op een rijtje, gaan naar de dichtsbijzijnde ankerplaats bedanken ons vriendelijk en vragen ons om een paar berichten voor hen te 'relayen' tis namelijk wat lastig communiceren als je VHF antenne onderwater in plaats van 10 meter erboven zit.Communiceren met het MRCC van Martinique is geen sinecure als je allebei Engels spreekt met een accent ;))

...diamond rock...

...poor dismasted Clara...

Saint Pierre is een lieflijk klein dorpje. De oude vulkaan mt. Pelee werpt een schaduw over de huizen, de ruines en de resten van de laatste eruptie in 1904, waarbij zelfs alle 12 schepen die op de 'rede van Saint Pierre' voor anker lagen vernietigd werden. Alles is dicht. Maar de stad bruist van energie en er is overal muziek. Het is Carnaval. De dorpsbewoners lopen in zwart-wit gekleed swingend achter wagens aan die keiharde trans muziek voortbrengen. De laatste wagen van de stoet die zich meanderenddoor het dorp verplaatst is een vrachtwagen met alle lege kratjes bier. Groot applaus van de omstanders.

...the waterfront van Saint Pierre...


...carnaval jahoe...


...zicht op de ankerplaats vanaf het terras op het raadhuisplein...

We moeten de boot schoonmaken. Er zit veel zout aan de buitenkant en als dat er lang opzit en door de zon flink inbrand krijg je het er bijna niet vanaf. Dat klusje hebben we in Rodney Bay gedaan.Maar we hebben ook erg veel stof in de boot. In Saint Pierre horen we van mensen die vorige week in Dominica lagen dat hun boot onder het vulkaan -as van de uitbarsting van het nog- steeds- werkende- exemplaar van Montserrat zat. Waarschijnlijk is de vele stof die wij op Martinique en Santa Loezieja verzameld hebben ook een staartje van dit natuur verschijnsel geweest.

...Tot in Dominica....

Als we net uitgeklaard hebben uit Saint Pierre om naar Dominica te gaan ontmoeten wij Martin, een NL zeiler die 5 jaar geleden een 'rondje' maakte en maar niet kan stoppen. Hij kwam samen met Anne naar het dinghy dock gepeddeld in de kajak. We maken een praatje en horen dat hij al jaren, niet op diesel, maar op gebruikte frituur-olie loopt en dat dat nog steeds helemaal naar genoegen werkt. We vinden het jammer dat we elkaar niet langer kunnen spreken ( zij zijn op weg naar het zuiden en wij naar het noorden) want we zijn wel heel benieuwd naar alle snufjes die hij zijn stalen knikspant "rotop" heeft ingebouwd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten