LEKKER ZAAI

...het wifi pleintje in Vila Baleeira is op fiets afstand van de haven...

Reizen is niets nieuws voor mij.

Ik ben wel gewend om van A naar B te gaan. Om daarna na verloop van tijd (1 dag, 1 maand of 1 jaar) weer naar A terug te keren om het ‘gewone leven’ weer op te pakken. Dat waren de vakantie reizen en werk reizen.

B was soms groot soms klein, maar ik had altijd de kans om het te leren kennen en er mijn plek te vinden.

En onder ‘mijn plek’ versta ik zoiets als me thuisvoelen. Gewend zijn aan de taal, de gewoontes, het eten en weten wat de openingstijden van de meest belangrijke winkels zijn. Ook de mensen zijn in dit plaatje belangrijk. Als je ergens zomaar op straat of op het strand een gelijkgestemde ziel vind maakt dat de reis naar B helemaal top (s) en AF.

Alle energie die ik overhoud als ik naar dit alles niet meer hoeft te zoeken of uit te kijken kan nu gericht worden op MEZELF, op chillen, excisteren, genieten en op zo plezierig mogelijke wijze de tijd door zien te komen. Er wordt niet gedacht aan oirdinaire dagelijkse beslommeringen als de was doen of het huis schoonmaken. Laat staan dat ik me bezig hou met het repareren van (noem eens een dwars-straat) de waterleiding, de radio of het dak. Dat is het probleem van mijn (huis) baas.

...Rebel (tweede van rechts met die blauwe romp) in de haven van Porto Santo...

Zeil Reizen is een apart fenomeen.

Je neemt je eigen huis (inclusief alle beslommeringen) met je mee. Ik mag telkens zelf kiezen waar ik naar toe ga. Het heeft zo zijn grenzen maar dat kan dus elke dag een andere plek zijn. Omdat wij vrij vroeg in het Zeil- Reis- Seizoen vertrokken zijn was er geen enkele tijds druk (die is er overigens nog steeds niet). Daardoor bepaalden in principe alleen het weer en de windrichting (soms ook de gezondheid van de boot) ons reis tempo van de eerste drie maanden.

...het water in de haven van Porto Santo is ZO helder dat we naast de steiger excotische water planten zien groeien...

Vanaf dat we bij Sao Vicente de ‘Algarve hoek’ omgekomen zijn, is dit allemaal veranderd. Er zijn geen grenzen meer. Het is elke dag mooi weer. De wind en de stroming gaan grotendeels allemaal dezelfde kant op (= onze reis richting) en we kunnen elke dag gaan- en –staan waar we maar willen. De beer is los! Elke dag een andere haven. Dat eist zijn tol zeker als je daarnaast ook nog de omgeving wil verkennen om vooral niets te hoeven missen.

Elke dag nieuwe indrukken.
Het lijkt zo spannend en sensationeel,
maar soms verlang ik heel even
naar een enorm saai leven!

...Madeira, Porto Santo beach...

Daarom blijven we deze keer een hele week zomaar in Porto Santo.
Nix aan de hand.
Niets bijzonders te doen.

Hoewel, wat je niet bijzonder noemt: 9 kilometer strand (voor het eerst naar het strand) , elke dag zon en 25 graden, wifi op fiets afstand, klein maar fijn haventje en stadje, nog geen woord NL gehoord (we zijn de enige NL boot hier in de haven), het huis van Columbus om de hoek en Don Quichotte Molens op de berg... Misschien blijven we nog wel een week?!

Mmm Zalig zaai!

...typisch Madeira, Porto Santo: een molen, een berg en een palmboom...