Van Boavista naar Sao Nicolao - in de nacht van dinsdag op woensdag 28 oktober- werden we door onze ‘eerste’ ingehaald. Een donkere streep aan het nachtelijk firmament had ik niet snel genoeg door. Eigenlijk dacht ik dat het een giga zwerm sprinkhanen was;)
Gelukkig slaapt Kees licht en kwam mij te hulp voordat ik hoefde te roepen. Samen hebben wij de zeilvoering, die gelukkig al redelijk behoudend was, aangepast terwijl de wind en de regen om onze oren gierde en in onze gezichten striemde.
We zagen windvlagen van 40-47 met pieken van 52 knopen ware wind op de teller. Minder heftig voor ons gevoel dan in het Engelse kanaal. Maar dat kwam wellicht omdat wij het kanaal al hadden meegemaakt OF omdat wij NU voor de wind voeren.
We zagen windvlagen van 40-47 met pieken van 52 knopen ware wind op de teller. Minder heftig voor ons gevoel dan in het Engelse kanaal. Maar dat kwam wellicht omdat wij het kanaal al hadden meegemaakt OF omdat wij NU voor de wind voeren.
Maar toch: zeer heftig weer. Om nooit meer te vergeten. Een souvenir hielden we er wel aan over (en een deuk in het ego van Trees) de bulletalie van Cees met een Cee heeft zijn werk zo goed gedaan dat de dikke harpsluiting verbogen is…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten