SURINAME - de eerste dagen-

Vrijdag 4 december 2009

Wij hebben wel IETS met Suriname. Kees heeft 35 jaar geleden een (1) jaar lang in zijn diensttijd in het Surinaamse oerwoud rond lopen hakken, Trees heeft 6 jaar in Groeneveen in de Bijlmer gewoond en wij kennen Robbie 'the flying Surinam'.

We zijn nu 4 dagen in Suriname en hebben het hier zee-eer naar onze zin. De eerste paar dagen worden volkomen in beslag genomen door het verkennen van de nieuwe omgeving en het regelwerk rond de ambtelijke molens van vreemdelingen politie, visum bureau, vreemdelingenpolitie….kortom de immigratiepapieren verzorgen. Als je Braziliaan bent kan je hier het land ZO inkomen , maar als NL-er (en belangrijke geldverstrekker) moet je eerst een visum regelen en kopen voordat je legaal in het land mag verblijven. Maar OK het is zo, dus gaan we in de molen mee.

De Rebel ligt aan een mooring in Domburg een kilometer of 10 ten zuiden van Paramaribo aan dezelfde rivier. De processen van de December moorden van 1982 zijn weer bezig en dus kunnen we een paar dagen lang niet rechtstreeks naar de hoofdstad, maar moeten we via een omweg. In de krant lezen we wie er zijn gehoord en wat ze hebben verklaard.

Suriname is voor ons een waar Mekka, na de Kaap Verden. Het leukste is eigenlijk wel dat men hier NL spreekt en dat je in de supermarkt NL produkten kan kopen (gauw inslaan…NU weten we wat we nodig hebben onderweg) . Tis hier een beetje thuiskomen. Thuiskomen in een NL met een iets andere temperatuur van water en buitenlucht en met oerwoud en meer uitheemse varianten van onze planten, vruchten, groenten en dieren. Vergeleken met de Kaap Verden is dit een rijk land, al is het alleen al omdat het zo vruchtbaar en groen is. Daarnaast zijn de mensen bijzonder chill. Grappig: veel mannen lopen met hun vogeltje in een kooitje onder de arm rond. Het is totaal geen probleem om contact te leggen en een praatje te maken.

Voor het eerst ook hebben we contacten met andere NL boatties. En dat is leuker dan we verwacht hadden. Je bent soortement lotgenootjes. Vergeleken met maar een jaar geleden zijn er wel wat dingen in Domburg / Suriname veranderd. Er is maar 1 pasfoto nodig, de mooring kost nu 3,50 , captain Andre en Ludy zit er niet meer (boot is gezonken) , het visum bureau is verhuisd naar een andere lokatie en je moet je met een lange list melden bij de MAS. Maar Rita zit er nog en ook Biri de troeteljunk loopt nog rond.

We hebben een boekje met leuke trips gekocht, een Surinaamse simkaart geregeld voor de telefoon, de Kerstwinkel geplunderd en allerlei afspraakjes gemaakt. Samen met Akke en Ton, vliegers van Teuge en al 12 jaar wereld-onderweg met hun prachtige Jongert “Fides” komen we in het Surinaamse Djogo ritme. Ook Henri en Akke met hun dochters Silke en Lotte zijn inmiddels met hun Cat “waterman’ gearriveerd. Dat wordt weer eens ouderwets Sinterklaas vieren;))

De boot is schoon en de vuilnis is geloosd maar …de was , de reparaties en klusjes, het bijwerken van het blog, het vinden van een internet toegang en het regelen van de een nieuw fototoestel zitten nog in het verschiet…

Eerst moeten we het aanbod van de sleep boot kapitein van de MAS om een stukje mee tevaren de rivier af, niet afslaan. Je weet maar nooit watvoor avontuur dat vat inhoudt;))
Geen fotoos. Zodra mijn nieuwe toestel er is kunnen we het binnenland en het oerwoud in en hebben we mischien iets zinnigers te melden.

We willen hier wel het nieuwe jaar inluiden en daarna naar Tobago en vervolgens Trinidad!
Internet toegang is hier met een lantaarntje te zoeken en daardoor eigenlijk heel erg zonde van de tijd. Het wordt dus een mager - blog- maandje vrees ik.