KABALEBO

Kabalebo ligt midden in de djungel. 150 NM ten zuidwesten van Paramaribo.
1 uur en 7 minuten per Cessna Caravan. We vliegen over een klein stukje stad en verder is er alleen maar "broccoli" of moeras ondergrond te zien.

...de broccoli van midden Suriname...

slush, slush (geritsel van natte bladeren)
thjinggggg, thjinghhhh (geluid van een bij die een cirkelzaag nadoet)
krietjebie, krietjebie (de roep van de geel zwarte chrietjebie)
snuf, snuf, snuf (gesnotter van iemand die moe en bezweet is en het niet meer op kan houden)

...een paddestoel met een haarnetje...

Het zweet parelt op mijn bovenlip en aan de andere kant verdwijnt het luie vocht ruggelings in mijn broek.Ik heb overal jeuk. Van de vele vliegjes en mugjes en van spinrag en zweet.
Mijn reukorgaan maakt overuren terwijl zij probeert de zuurzoete bedwelmende geuren van de djungel te onthouden.Ik ben bijna wanhopig.Vandaag weet ik hoe een Boa Constrictor ruikt, maar weet ik dat morgen nog?

... de rivier zit vol met piranha's, waterslangen en kaaimannen ...

Geen geluid is bekend. Ik hoor de meest bizarre geluiden die dan bij navraag gewoon het geluid van de wind of de regen blijken te zijn.De "cirkelzaag" wordt een bij (ik heb hem niet gezien, alleen gehoord, maar aan het geluid te oordelen is en een bij van een meter doorsnede ofzo)en de roep van een papegaai, ara , toekan of aap kan ik met geen mogelijkheid uit elkaar houden. Alleen de sirene-achtige waarschuwings kreet van de "bospolitie vogel blijft me bij.

...lekker baden in de mooi-mooi waterval...

Ik kom ogen tekort. Ik kom trouwens een heleboel zintuigen tekort. PLUS geheugenruimte. Wie heeft er nog een harde schijf voor mij?

...Benido vertelt een enthousiast verhaal...

Onze gids Benido staat plotseling stil en aan de uitdrukking op zijn gezicht te zien luistert hij intensief.Ik ken dat. Straks heeft hij het geluid gelokaliseerd en wijst onseen Toekan, een zwarte boskip met knalgele snavel, een reuze ijsvogelof een groep kapucijner aapjes. Daaronder zien we ook een familie doodskop aapjes. Die profiteren van het feit dat de kapucijners af en toe wat eten laten vallen.


...aan de onderkant van het schild kan je zien watvoor sexe 'het' heeft...


Onderweg vinden we de ingang van het hol van een gordeldier. We leren meteen dat we daar voorzichtig moeten zijn omdat de ingang vaak ook gebruikt wordt door de " bushmaster" , een giftige slang.We tillen een moeras schildpad op en weten nuhet verschil tussen een mannetje en vrouwtje te onderscheiden.


...de stoerste leden van de groep beklimmen "misty mountain". Zij krijgen daar een oorkonde voor...

De paardenvijgen die we vinden horen bij een Tapir en bij menige plant en boom laat hij zien hoe je die als gebruiksvoorwerp of medicijn kan aanwenden. Kinine is bitterder dan ik dacht, maar of ik die boom of struik ook in mijn eentje ga herkennen is een grote vraag.

...een van mooie liaan soorten die we zien...

De finale van de 'bush' tocht is de mooi-mooi waterval. Daar kunnen we spelen, baden en poedelen en de meegebrachte lunch verorberen.

...in de oksels van de woudreuzen leven de mooiste planten in volmaakte symbiose...

De terugweg is vandaag easy: klein stukje terug lopen naar de Kabalebo-rivier en dan met een korjaal terug. We hebben mazzel. Er is net genoeg water gevallen om een aardige waterval te zien en om de rivier NET begaanbaar te maken voor de grote korjalen.

...terug met de korjaal...

Terug in het kamp kunnen we douchen op onze eigen kamer, een grondige "teken-controle" houden en daarna aan de grote tafel samen wat drinken, chillen in een hangmat, een spelletje doen, wat lezen, praten en vervolgens dineren.

...Kabalebo Resort losse huisjes aan de overkant van de rivier...